14ZW3VZFB2

1.10 Stemt de zorgverlening af

E Samenwerken en overleggen

Q Plannen en organiseren

1

Oriënteren

Typering van deze beroepsprestatie Iedere zorgvrager beleeft verandering, pijn en verlies op een eigen, persoonlijke wijze. Een ernstige ziekte, stoornis of handicap brengt gevoelens van angst en machteloosheid teweeg. Toenemende afhankelijkheid is voor veel zorgvragers een vorm van psychisch en sociaal lijden. Daarnaast is het zo dat psychische klachten kunnen leiden tot lichamelijke klachten. Denk bijvoorbeeld aan de invloed van stress op een hartinfarct. Er kunnen allerlei vormen van verlies zijn. In deze beroepsprestatie ben je gericht op het begeleiden bij verlieservaringen. Ook bij pijnbestrijding ondersteun je de zorgvrager in zijn totale functioneren. De mate waarin de zorgvrager pijn beleeft, kan van dag tot dag verschillen. Behalve de gemoedstoestand spelen vroegere ervaringen met pijn een rol. Ook culturele en religieuze achtergronden zijn van invloed op de wijze waarop de zorgvrager pijn beleeft. Behalve er echt voor de zorgvrager te zijn, is het ook belangrijk dat je jouw zorg afstemt met collega’s en andere betrokkenen. Dit doe je om goede kwaliteit van zorg te bieden. Begeleiden van de zorgvrager en zijn mantelzorger of naaste in deze periode vraagt veel van je als verzorgende. Het vraagt om inzicht, integerheid, professionaliteit en creativiteit om in moeilijke en onvoorziene situaties een passend antwoord te geven. Je verzorgt mevrouw Joris. Het gaat niet goed met haar. Ze is terminaal en heeft erg veel pijn. De verzorging gaat daarom ook erg moeizaam. Mevrouw Joris moet telkens even bijkomen omdat ze tijdens de verzorging veel pijn heeft. Je overlegt met de verpleeghuisarts over de pijnbestrijding en over aanpassingen in de zorg. Na dit overleg bespreek je alles met collega’s en wordt het zorgplan van mevrouw Joris aangepast. De heer Klaassen heeft zes maanden geleden een herseninfarct gehad. Nu blijkt dat de heer Klaassen niet meer kan autorijden. Dit is een groot verlies voor hem. Na de dagelijkse douchebeurt zegt hij tegen jou: “Niet meer mezelf wassen en nu niet meer autorijden. Ik kon overal nog zelf naar toe. Wat heeft het allemaal nog voor zin?” Inge is in het ziekenhuis bevallen van een dochter door middel van een keizersnede. Ze is nu thuis en krijgt nog drie dagen aanvullende kraamzorg. Ze heeft veel pijn, waardoor ze de zorg van de baby nog niet aankan. Je vult de pijnscores in en overlegt met de verloskundige. Mevrouw mag gedurende vijf dagen meer pijnstillers hebben en koude kompressen op haar operatiewond. Je verwerkt de aanpassingen in het kraamzorgplan. Je hebt avonddienst op ’de Wilg’, een open volwassenafdeling in het psychiatrisch centrum. Je hebt extra aandacht voor Vera. Vandaag is het twee jaar geleden dat haar man en zoontje bij een verkeersongeluk om het leven zijn gekomen. Je treft haar alleen aan op haar kamer. Ze is in tranen. Je gaat bij haar zitten en laat haar uithuilen. “Iedere ochtend hoop ik dat het alleen maar een nare droom is,” snikt ze.

51

Fase 2

Verzorgende-IG