Allemaal Uitblinkers KNVB D-PUPILLEN

‘Loop op! Loop op! Lóóp ó-hop!’ Geen reactie op het veld. ‘Op-lo-pen! Sirius, hé! Jezus.’

Soms, langs de lijn, openbaart zich een andere kant van Paul. Want hij beschikt dan wel over engelengeduld met vrijwilligers in de kunsten én deze jonge voetballers – hij kan ook een paar minuten lang voorbeeldig zijn mond houden – maar als spelers de paar voetbalafspraken die hij dit seizoen met hen maakte niet nakomen, dan wacht hij niet lijdzaam af tot er tegendoelpunten vallen. Sterker, dan zit Paul er bovenop. Zoals nu, als Pauls middenveld niet snel mee op loopt. Na afloop van de wedstrijd is hij vaak helemaal schor. ‘Héé, Camping TABA!’ Eén enkele blik, vanaf het middenveld naar de zijkant. Stuwend gebaar. Paul gunt zijn spelers veel vrijheid. Laissez-faire. Rustig aan, dan breekt het lijntje niet. Een beleid dat hij vooral praktiseert rondom de wedstrijd, buiten de lijnen. Tenslotte hebben hun ouders niet bepaald stil- gezeten tijdens de opvoeding. Op tijd komen doen deze spelers meestal uit zichzelf, over het algemeen zijn ze prettig in de omgang en er valt een gesprek te voeren. Hij laat ze hun gangetje maar gaan. Winnen of verliezen lijkt hem koud te laten. Tot aan de aftrap. Want binnen de lijnen lijkt het hem wel degelijk te gaan om de overwinning. ‘Eruit met zijn allen!’ Natuurlijk, knikt Paul. De gezelligheid in zijn team is een groot goed – maar die gezelligheid is er volgens hem bij de gratie dat ze winnen. Of winnen ze omdat ze het zo gezellig met elkaar hebben? Eerlijk gezegd dacht hij dit seizoen veel te gaan verliezen, maar vanaf dag één gaat het goed. Tot nu toe verloren ze alleen van Jong Aalsmeer United, de koplo- per. TABA eindigde in de winter op de tweede plaats.

D-pupillen | 89