PanPost 2017 -1

Club Pan-European Nederland | nummer 1 | maart 2017

HERFSTRIT IN DUIGEN?

Tekst : Dick Bakker

De herfstrit, niet op twee wielen, nee ook niet op drie, maar op vier. Hoe kwam dat zo? Wel, de voorbereiding was goed. Dikke maand tevoren aan routemaker Ben start en finish gevraagd en plan gemaakt voor een driedaagse. Heen vanuit Heiloo over de Afsluitdijk en dan binnendoor via Friesland, Overijssel en Gelderland naar Lent bij Nijmegen.

Vanaf Makkum 240 km. Nieuwe van de Valk hotel geboekt voor een nacht. Dan is het plan de herfstroute te rijden tot Apeldoorn, lunch in de Cantharel en vervol- gens naar van de Valk Zwolle voor een nacht en de zondag te benut- ten voor een dag toeren naar huis. Routes gemaakt en opgeslagen. Dat was de voorpret. Dan dreigt een spierblessure bij Wil roet in het eten te gooien. Drie spoedbehandelingen in ander- halve week bij de fysio helpen niet genoeg om van motorrijden een plezier te maken. Inmiddels is het donderdag 13 oktober. Wat doen we, hotels annuleren? Wil heeft al gezegd hoe ze baalt en hoe ze zich er op verheugd had, maar dat het niet gaat. Wanneer ik opper met de auto te gaan is ze meteen voor. En zo geschiedt het dat we vrijdagmorgen op vier wielen over de Afsluitdijk rijden en zien hoe flinke golven een fuiken lichtende vissersboot doet dansen. In Makkum beginnen we aan de binnendoor route naar Lent. De GPS wijst ons de weg. Workum, Oosterzee, Ossenzijl, de Weerrib- ben, de Wieden, Giethoorn, ook vanuit de auto leuk om te zien. Lunch in hotel Zwolle. Gek idee dat we hier morgen overnachten. Meteen maar een tafel voor het diner gereserveerd. Dan op naar Lent-Nijmegen, met een pont in de route, waar het torenhoge hotel niet is te missen.

Hoewel,....waar is de ingang? Rechtsaf? Mis gegokt. Terug, maar hoe, linksaf een parallelweg in. Gaat goed. Verrek het is een busbaan, maar hij brengt ons wel bij de ingang naar de parking. Zaterdagmorgen zitten we achter een restaurantraam aan het ontbijt en zien verschillende Pans voorbij rijden en ook een witte Goldwing 1800, dat zal Martin zijn. Wij gaan niet naar de start, inschrij- ven heeft geen zin zonder motor en voor even gezellig zitten kletsen met clubgenoten in een motor- zaak is nauwelijks gelegenheid. Ik vind dat starten bij een motor- zaak echt helemaal niks. Zouden we daar nu echt een adverteerder mee binnenhouden? Gaat wel ten koste van de clubband. Rond half tien rijden we richting de Waaldijk om op de route te komen. In de miezerregen zien we zowaar onze motorvrienden Peter Kooistra en Cor Boom met duo Esther rijden. Zij in regenkleding en wij met dak boven ons hoofd en regelbare warmte. Tja, een tijd zijn ze uit zicht totdat er een wegafsluiting komt. Gewoontegetrouw eerst maar kijken of het echt niet kan op zater- dag. Dan zien we in de verte een motor draaien en een afgestapt duo. Cor en Esther dus. “Gaat niet” roept Esther in het voorbijrijden. Keren dus en omleiding volgen. Het blijft miezeren, de weg is vaak smerig en uit de bomen gooien ze

natte kledders bij iedere wind- vlaag. Jammer van het weer want het is een mooie afwisselende route die Ben heeft uitgezet. We zien onze vrienden pas weer als we in de Cantharel zitten te lunchen. Daar ook een onverwachte ont- moeting met clubgenoot Jan Assink, waarmee ik jaren in de toercommissie heb samengewerkt. Jan komt bij ons aan tafel zitten met zijn koffie en appelgebak om even bij te praten. Dan gaan wij verder met eigen route naar Zwolle. Het blijft vochtig. Heerlijk gegeten en goed gesla- pen. Verrassing bij het openen van de gordijnen. Weinig wolken en aan de horizon een opkomende bloedrode zon. Het wordt een zonnige zondag. We maken een grote ronde door Drenthe om dan naar hotel Emmeloord te rijden voor de lunch. Onderweg heel veel motorrijders die de gelegen- heid van nog een zomerse rit met 20 graden niet voorbij laten gaan. Wat jammer dat onze herfstrit een dag eerder was. Vanuit Emmeloord via Lelystad en de Oostvaardersplassen richting hoofdstad. Op het IJsselmeer is het ook zomers met heel veel zeilbo ten. We eindigen in Koog aan de Zaan op de verjaardag van onze 14- jarige kleindochter. Blij dat we toch gegaan zijn. Het was een leuk weekend en de herfstroute doen we nog wel eens met een wieltje minder. n

27