PanPost nummer 2 juni 2017

Club Pan-European Nederland | nummer 2 | juni 2017

Al met al was men hondsblij met het behoud van die tweede ster, helaas wél met de aantekening 'faible', mits volgend jaar alle bovengenoemde punten waren verbeterd. Zoniet, dan zou er hooguit één ster resteren! Ik werd uit en te na bedankt voor mijn coulance en zou morgen een uitgebreid lunchpakket meekrij- gen, plus een recommandatie aan mijn volgende hotel. Moraal van het verhaal: zet onder je niet-Franse voertuig banden van het merk Michelin en de horeca ligt zomaar aan je voe- ten... Met dank aan de tip van mijn vriend Michel (toevallig heet hij zo, heeft niets met sterren van doen) om onder het eten regel- matig (op een denkbeeldige noteblok) aantekeningen te maken. Dat heeft zeker bijgedra- gen aan de geloofwaardigheid van mijn (niet bedoelde) Michelin- stermissie! Leuk was het wél! Als het beter weer was geweest en ik een dag meer de tijd had gehad, was ik de route gaan rijden die nog meer westelijk en ten zuiden van Epinal ligt. Ook die route ziet er op Google Earth veel- belovend uit. Nu had ik de route, waarin de Grande Ballon lag, omgebouwd tot de eerste etappe naar huis. De volgende ochtend appte ik een foto van het uitzicht uit mijn kamer naar m’n dochter, met de opmerking dat ik vandaag toch wel met m’n hoofd in de wolken zou vertoeven. Ze appte terug: 'mysterieus'...

En dat was het! In het begin was het een beetje regenachtig en kwam ik twee typisch Duitse huizen tegen, daarna een colletje met superhaarspeldbochten! Maar toen ging het richting Grande Ballon en werd het allengs mysterieuzer, kouder (2 graden), woei er een wind à la Ventoux en gaven de wolken ook nog nattig- heid af! Het zicht varieerde van 40-50m tot 10-15m en de snelheid liep daaraan ongeveer parallel. De ruit was naar beneden om nog een beetje ventilatie in de helm te krijgen, het vizier één standje open om niet een té koude neus te krijgen en m’n vingers en tenen begonnen al een beetje dood aan te voelen... Dit was niet slim om lang vol te houden! Maar ja, op zo'n berg kun je niet veel kanten op. Ik herinnerde me een afslag ergens vóór de top, omdat ik daar bij het bewerken van de route mee had zitten klooien om er een doorgaande route van te forceren. Die afslag ging naar Thannenkirch en ja hoor, op een gegeven moment kwam zomaar uit het niets die afslag opduiken. Ik heb niet lang getwijfeld en heb daar de geplande route verlaten. Gelukkig werd het steeds beter weer, naarmate ik lager kwam en ook de temperatuur liep op naar 12 graden. Toch was ik al ver- kleumd en heb bij de eerste de beste supermarkt brood en beleg gehaald, om maar even ergens binnen te zijn. Gelukkig kon je daar ook koffie bestellen en zo was ik na een kwartiertje weer genoeg opgewarmd om verder te gaan.

Wat ik nu moest uitzoeken was hoe ik óm die Ballon kon rijden om daarna de route weer op te pikken. Een stukje Mulhouse, Colmar en weer richting heuvels bracht me terug op mijn oorspron- kelijke route. En gelukkig maar, want die was zoo mooi! Het zon- netje liet zich regelmatig zien en de temperatuur was met 10-12 graden heel goed te hebben. Ik was blij dat mijn ouders me vroeger hadden leren picknicken! Met het hoognodige kun je zomaar ergens neerstrijken om een geïmproviseerde lunch te verorberen. Zo zat ik vandaag op het parkeerterrein van een wijn- proeverij annex -museum. Jammer genoeg waren ze tussen de middag dicht, maar rondom dat gebouw rook het zó naar wijn dat je na een dag werken wel aange- schoten naar huis moest gaan als werknemer. Veel langer dan een half uur voor een picknick had je daar niet moeten zijn om nog met een veilig promillage verder te kunnen rijden. Van daaruit ging het door lager gelegen gebieden uiteindelijk naar Sarrebourg. Weer prachtige wegen, vol prachtige herfstnatuur. In één gebied stonden er veel hoge varens naast de weg, die in de herfst ook allemaal geeltinten hadden gekregen. Fantastisch mooi! Uiteindelijk kwam ik, ondanks een fout eindpunt in mijn Garmin, toch nog op het juiste adres terecht: Couvent st. Ulrich. Het is een voor- malig klooster ten noorden van Sarrebourg, temidden van mooie

20