PanPost nummer 2 april 2016

Club Pan-European Nederland | nummer 2 | juni 2016

Voorwoord van de Voorzitter

D aarmee bedoel ik niet het bellen onder het rijden zonder de telefoon aan te raken. Dit gaat verder. In alle auto- magazines en de nieuwsberichten over de ontwikkeling van het auto- rijden is dit een hot item. Er wordt druk geëxperimenteerd met de verdergaande automatisering van het weggebruik. Hoe lang kunnen we zelf nog gas geven en remmen. Bij het vrachtvervoer schijnt het noodzakelijk te zijn, dat hele rijen vrachtwagens dicht op elkaar gebruik maken van de snel- wegen. De chauffeur zit als een soort operator in de auto, maar kan gerust zijn krantje lezen. De auto remt vanzelf als hij te dicht op een voorganger rijdt. Maar wat gebeurt er als de voorste auto door een calamiteit plotseling stil komt te staan, bijvoorbeeld door de fout van een andere wegge- bruiker of een ernstig ongeval? Naar mijn idee geldt dan toch een zekere remweg bij een bepaalde snelheid. Natuurlijk moeten nieuwe ontwik- kelingen worden getest. Als motor- rijders zijn we ook gebaat bij goede banden, goede remmen en ABS.

Ook bij steeds meer personenau- to’s wordt gewerkt aan passieve veiligheid en computergestuurde voorzieningen, die de veiligheid van de inzittenden en de overige weggebruikers ten goede komen. Maar welke rol is er voor de motor- rijder en welke voorzieningen zijn goed voor motorrijders? Gelukkig hebben de Wereld- en Europese motorbond (FIM en FIM-Europe) voldoende invloed en lobbywerk in Brussel en andere landen, waar besluiten worden genomen om niet vergeten te worden. Niet om handsfree te rijden, maar om niet letterlijk en figuurlijk in de hoek gedrukt te worden. Jaren geleden was het idee om de snelheid van voertuigen op bepaalde trajecten satelliet- gestuurd te regelen. Als je te snel reed werd de ontsteking tijdelijk uitgeschakeld en kon je niet sneller dan de door de overheid inge- voerde snelheid. Zul je net lekker in een linker bocht hangen en je ontsteking wordt even onderbro- ken, je gaat dan geheid rechtdoor of je gaat op je plaat. Toen is ook het besef ontstaan dat motorrijders evenwichtsvoertuigen

zijn, waar je anders mee om moet gaan. Nogmaals: ontwikkelingen volgen en zaken uitproberen is prima, maar niet op de openbare weg. Ook de vooruitgang van elektri- sche voertuigen is goed, maar dan voor doeleinden waar het nut heeft. De pakjesbezorgers in ste- delijke gebieden, kleine voertui- gen die in de stad minder geluid produceren en voor minder over- last zorgen. Maar onze actieradius van een paar honderd kilometer is onmisbaar bij flinke tochten in binnen- en buitenland. Met twee handen aan het stuur, de blik af en toe op de navigatie, het verkeer voor en achter je in de gaten houden is nog steeds het ultieme genieten waarvoor ons voertuig is gemaakt. We hopen dat nog jaren vol te houden. Af en toe maken we gebruik van de ‘auto’snelweg als verbinding of om kilometers te maken, maar de pret begint pas echt als we bij de afrit op motorwegen gaan rijden.

Veel plezier!

5