PanPost nummer 2 mei 2019

Club Pan-European Nederland | nummer 2 | juni 2019

Ik kon me helemaal uitleven met mijn fototoestel in de Weerribben. Die dansende pluimen, die kronkelende slootjes, die ganzen, eenden, ooievaars, zwanen en roofvo- gels… van alles gezien. Overstekende dassen en otters overigens niet….. We reden door richting Ees- terga, Oosterzee, Wolvega, Wilhelminaoord, waarbij we ondertussen prachtige verge- zichten zagen, o.a. richting Tjeukemeer -waar ik als tiener vele surfers bezig heb gezien te leren op die plank te blijven staan- maar ook vele zeilboot- jes en Skûtsjes heb zien gaan. En tja… aan het oog van Hans ontgaat niets, want hij ziet een klein zaakje in Wilhelminaoord staan met een vlag met “ver- draaid lekker” ijs. Ja, dat moet toch getest worden, hè? Met zes man/vrouw sterk zijn we dat gaan beoordelen en we moeten toegeven: het was picobello in orde! Op naar Giethoorn waar we zowaar nog een paar bootjes zagen gaan. Ongelooflijk dat je met dergelijke lage tempe- raturen wilt varen! Maar dat zullen zij vast wel over ons hebben gedacht?! De Wieden bleek ook een prachtig stuk natuur te zijn. Stil genieten achterop de motor en me lekker laten rijden, wat een feestje zo hè? En als klap op de beruchte pijl rijden we via Staphorst naar Punthorst in een PRACHTIG stukje bos/heide, wandel- en fietsgebied, waar gewoon geen woorden voor zijn, zo mooi vonden we het.

Herman zat ons al op te wachten bij Piri Piri. We hebben over de rit gekletst onder het genot van een glaasje of cappuccino en ons enthousiasme over de rit over- gebracht. Waarvan ik hoopte na x jaar de Weerribben weer eens te mogen zien, heeft Herman mij een superfeestje gegeven en daarvoor kan ik alleen maar zeggen: Ik hoop dat iedereen het met me eens is en ook weer veilig is thuis gekomen. En nu ik heb gemerkt dat als je wensen uitspreekt, ze ook uit kunnen komen, hoop ik dat we een van de komende jaren wellicht de Elfstedentocht weer eens gaan rijden. En zou een stukje “Pieterpad op z’n Pans” nog wat zijn? Wat zou jij graag eens in de route opgenomen willen zien? Als Barbamama ben ik weer thuis gekomen, maar koud heb ik het niet gehad met zo’n superrit. Nogmaals hartelijk dank Herman! Ik hoop dat er volgend jaar een dubbelgrote groep Panners de weg weten te vinden naar het Noorden, want met weinig stoplichten, drempels, prachtige verge- zichten en zo’n wereldroute voel je je toch Koning in het Noorden op je Pan? <<<>>

Met vriendelijke Pangroet, Adrie van Weeghel �

19