PanPost nummer 3 juli 2016

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2016

12-DAAGSE RONDREIS OOSTENRIJK - SLOVENIË - ISTRIË

Tekst/Foto’s : Marion van Laar

Net terug van een tour naar de Ardèche in mei en we staan al weer in de startblokken om naar Slovenië te gaan. We hadden ons ingeschreven voor een groepsreis en moesten ons 17 juni melden in Sankt Johan in Tirol, om vergolgens naar Kranjska Gora in Slovenië te gaan. Het roadboek doorgenomen, de Garmin weer geladen en we kunnen weer.

Met 100 kilometer per uur, tussen de vrachtwagens in, tuften we naar Mittenwald. Een authentiek dorpje in Zuid-Duitsland, met historisch centrum, waar ook de wereldbekende vioolbouwschool is, waar de inwoners nog in dirndls en Lederhosen broeken lopen, waar de prijzen nog ouderwets fijn zijn en waar de Bayerische gerechten niet te evenaren zijn. Het is “ons” wintersportplaatsje in Zuid-Duitsland, tussen Garmisch Partenkirchen en Seefeld, drie kilometer van de Oostenrijkse grens. Daar hebben we de auto met aanhanger op de parkeer- plaats onder aan de skipiste gezet, een leuk hotelletje gepakt, heerlijk gegeten en de volgende ochtend zijn we op de motor vertrokken naar Sankt Johan in Tirol. Het was weer een mooie opening van wat een mooie reis beloofde te worden. Startpunt Wat een leuk startpunt van onze groepsreis, Hotel-Gasthof zur Schönen Aussicht in Sankt Johan in Tirol met uitzicht op de Wilder Kaiser. Een hotel om te onthouden als je daar eens in de buurt bent en een overnachting zoekt. De deelnemers aan deze tour druppelden langzaam binnen en konden kennismaken met elkaar. Gelijk namen oefenen zodat je de komende dagen in ieder geval weet wie wie is. Wel lastig als er drie Henken bij zitten, want die ga je dan bijnamen geven. En die zijn

Heenreis Alweer die Duitse Autobahn, was een reactie van Ben. Deze hebben we al zo heel erg vaak gereden, vaak binnendoor, in de winter rechttoe rechtaan. En nu wéér 2 dagen “afzien” om in Oostenrijk te komen en dan door te gaan naar Slovenië. Zullen we een keer de motor op een aanhanger zetten en dan in een dag die eerste 1.000 kilometer overbruggen? Na enig wikken en wegen besloten we dat eens te proberen. Een kennis van ons heeft zo’n aanhanger en die mochten we lenen. Het was even puzzelen om de motor goed vastgezet te krijgen,

daarna de drie ingepakte koffers in de auto en vervolgens onze motorkleding er nog bij. De tas met broodjes, appels en koffie voor onderweg, het leek wel of we op wintersport gingen. Dan begin je te twijfelen, heb je de helmen er wel in gelegd en zijn mijn laarzen er ook bij. Dat probleem heb je niet als je gewoon vertrekt op de motor, want dan mis je dat direkt. Alles gecontroleerd en we konden gaan. Bij het afsluiten van onze garage zag Ben de tanktas nog op de werkbank staan. Daar zaten onze paspoorten in, de Garmin en de routes, oh, wat een geluk dat hij die nog zag.

8