PanPost nummer 3 juli 2017

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2017

HEMELVAARTTOER WINTERBERG

Tekst/Foto’s: Adrie van Weeghel

* * * * * * * * * * * Duitse Hemelvaart met Brabantse gezelligheid * * * * * * * * * * De 15 e Hemelvaarttoer zou dit jaar naar Winterberg gaan. Omdat deze omgeving in het Sauerland erg mooi is, besloten we ons hiervoor in te schrijven. Ik heb inmiddels begrepen dat organisator Edgar heel veel telefoontjes pleegt en veel geld neertelt om ervoor te zorgen dat het weer ons goed gezind zal zijn en de zon uitbundig zal stralen. Zo ook dit jaar!

W oensdag 24 mei haalden we onze witte Goldwing tevoorschijn, deden de tassen in de bergruimtes, trokken onze motorkleding aan en vertrok- ken richting Edgar en Sandra. Sandra had haar 5S al geregeld. Voor degenen die nog niet inge- wijd zijn in deze, ook voor mij onbe- kende afkorting, zal ik proberen een tipje van de sluier op te lich- ten. Omdat er twee duorijders helaas niet achter op de motor meekonden, bood Sandra aan om met haar super snelle Suzuki Swift mee te rijden. Degenen die nu goed opgelet hebben, zullen vaststellen dat er dan een “S” mist. Ja, dat is natuurlijk de S van de chauffeuse. Enfin, nadat we een lekker bakkie koffie/thee hadden gedronken togen de mannen richting de motor en de dames naar de com- fortabele vierwieler. Nadat ik ach- terop mijn nederige zetel van de Goldwing was gesetteld, vertrok- ken we richting Zevenaar. De zon in het gezicht en met een licht windje waren de eerste kilometers al snel gemaakt. Na een koffiestop/plaspauze en broodje reden we door naar de volgende stop, waar we inmiddels al op Duits grondgebied zaten. De laatste ruk namen we op binnen- door weggetjes. En voordat we het wisten, stonden we voor Der

Brabander in Winterberg, waar de dames ons al stonden op te wach- ten. Snel de hotelkamersleutel opge- haald om ons op te frissen en op naar het diner dat al stond te wachten. We bleken die avond mee aan te schuiven aan de dinnershow. Ik kan u meegeven dat dit een feestje was: sprookjes gezongen op bekende Neder- landse liedjes met een enthousi- asme waar iedereen vrolijk van wordt en tussendoor een heerlijk viergangendiner geserveerd door Repelsteeltje, Assepoester, Sneeuw- witje, Grimm, de boze Wolf en de andere sprookjesfiguren. Kortom: het begin van de Brabantse gezel- ligheid was duidelijk merkbaar, vooral toen eigenaar Rob met zijn Brabantse tongval nog enige toe- lichting gaf. Donderdagochtend eerst een paar baantjes getrokken in het verwarmde openluchtzwembad en vervolgens genoten van het heerlijke ontbijt. De zon scheen al hoog aan de hemel. Tijd dus om de omgeving een beetje te ver- kennen. We besloten een rondje van onge- veer twee uur te maken en onder- weg te stoppen waar we zin hadden voor een natje en een droogje. Tijdens deze rit bleek ook moeder natuur mij goed gezind te

zijn. Want wie mij inmiddels een beetje kent, weet dat ik heel blij word van die gele velden in de groene landschappen, ook wel koolzaadvelden genaamd. En terwijl ik dacht dat die velden al uitgebloeid waren, zagen we her en der toch nog wat geels tussen al dat groens.

Bij terugkomst in het hotel kwamen de eerste motorrijders van onze groep binnen. Snel opfrissen en het koele terras opzoeken en erva- ringen uitwisselen. Het diner smaakte wederom voortreffelijk. Daarna lekker buiten gezeten en de zonsondergang gezien bij de St. Georg Skischans, die in de achtertuin van het hotel ligt (wel een hellinkje oplopen om erbij te komen = goed voor de 10.000 stappen die goed zijn om dagelijks te lopen). Vrijdagochtend zaten we geza- menlijk aan het ontbijt om daarna de “lange” rit van ca. 280 km te rijden. We reden o.a. voorbij het Curiosum, waar een vliegtuig in de

14