PanPost nummer 3 juli 2017

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2017

HEMELVAARTTOER WINTERBERG *** Interview *** Tekst: Sandra van Schijndel

De Hemelvaarttoer is het enige, meerdaagse evenement waar ik als bijrijder meega. Omdat ik wil weten hoe anderen dit evenement ervaren, stel ik een paar vragen aan deze, veelal vaste deelnemers en hun bijrijders.

A ls eerste maar een vraag aan mijn eigen PAN-rijder, waar ik overigens alle ritten heerlijk bij achterop zit. Hij gaat soms wel erg hard, maar heeft zijn PAN onder controle. Althans, zo doet hij dat voorkomen, maar voor mij lijkt het in ieder geval veilig genoeg. Edgar, waarom organiseer je deze meerdaagse rit? Edgar : Ik heb de organisatie jaren geleden overgenomen van Gerard van Streun. Dit is het enige ledenevenement, d.w.z. door een lid zelf georganiseerd. Het is altijd gezellig en er worden mooie routes gereden. Daarom vond ik het zonde om dit evenement ver- loren te laten gaan en heb ik dus het stokje van Gerard overgeno- men. Het is van origine een “kam- peerweekend”, maar omdat de gemiddelde leeftijd met de jaren steeds hoger wordt, wordt kampe- ren door veel deelnemers als kramperen ervaren. Vandaar dat het inmiddels een hotelweekend is geworden en dat het evene- ment een naamswijziging heeft

ondergaan met de toepasselijke naam “Hemelvaarttoer”. Hans de Vos, Frans Voermans, Jan Voermans, Joop Eekels en Peter van Kampen, jullie zijn één van de vaste deelnemers aan dit evene- ment. Kun je mij, en de lezers van de PanPost, vertellen wat je aan- trekt om ieder jaar weer mee te gaan? Hans: Ik vind het ieder jaar weer leuk om mee te gaan met de Hemelvaarttour, omdat het voor mij elk jaar de eerste mogelijkheid is ná de winterstop, om weer eens lekker een aantal dagen volop te gaan motorrijden. Voordeel van dit vroeg in het motorjaar georga- niseerde, meerdaagse evene- ment is, vind ik, dat je na een periode van noodgedwongen onthouding, weer eens een paar dagen volop kunt genieten van het motorrijden. Extra aantrekkelijk is dit evene- ment ook, omdat het altijd plaats- vindt in een interessante en uitdagende omgeving, vaak in een bosrijk en bergachtig gebied met lekkere motorwegen en haar-

speldbochten, ergens in de Eifel, de Ardennen of, zoals dit jaar, in het Sauerland. Dus niet eens zo erg ver weg en daardoor goed in een aanrijdag te bereiken. Na zo’n korte motorvakantie voel ik me weer helemaal thuis op de “Pan” en is de onwennigheid na de motorwinterslaap helemaal verdwenen en ben ik weer hele- maal klaar voor het nieuwe motor- jaar. De kosten van de Hemelvaarttoer zijn naar mijn oordeel ook altijd in redelijke ver- houding tot hetgeen wordt gebo- den, dus dat aspect is voor mij tot nog toe geen belemmering geweest om mee te gaan. Voor mij is overigens wel een belangrijke voorwaarde, dat ik gedurende dit meerdaagse eve- nement in een behoorlijk hotel met het liefst een eigen kamer kan verblijven. Ook daaraan kon tot nog toe altijd worden voldaan. Kamperend, zoals in het verleden door sommige leden wel werd gedaan, is voor mij geen optie. Een belangrijk sociaal aspect vind ik de mogelijkheid om wat meer clubleden nader te leren kennen.

16