PanPost nummer 3 september2019

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

CLUBMAGAZINE VAN CLUB PAN – EUROPEAN NEDERLAND

JAARGANG 25 NUMMER 3 JULI – SEPTEMBER 2019

Regiorit Noord-West

48e Hollandtoer

Cevennenreis

Zomertoer

1

Adverteren in de PANPOST om uw producten/diensten nog meer aandacht te geven?

Erkend

dealer

Verkoop en reparatie van alle Japanse merken

M O T O R S Buitenwatersloot 149 2613 TD Delft www.overkampmotors.nl Tel.: 015-2121231

Neem contact met ons op.

E-mail: pr.communicatie@club-pan.nl OVERKAMP

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

Colofon

Inhoud

Voorwoord van de voorzitter……….….……… 4

Oplage: 800 exemplaren Frequentie: 4x per jaar Verschijning en sluitingsdatum kopij: Zie vermelding op pagina 5 Uitgever Club Pan-European Nederland Internet: www.club-pan.nl E-mail: secretariaat@club-pan.nl Hoofdredactie Hans van der Tol E-mail: pr.communicatie@club-pan.nl Redactielid Hans Burggraaff Redactiesecretariaat E-mail: pr.communicatie@club-pan.nl Advertentie-acquisitie Vacant E-mail: secretariaat@club-pan.nl Bestuursleden: Edgar van Schijndel Voorzitter E-mail: voorzitter@club-pan.nl Peter van Kampen Vice-voorzitter, 2e secretaris E-mail: bestuurslid@club-pan.nl Sonja Ravensbergen-Eijk Penningmeester E-mail: penningmeester@club-pan.nl E-mail: ledenadmin@club-pan.nl Postadres Ledenadministratie: Club Pan-European Nederland Ledenadministratie Vledderdiep 30, 1509 WZ Zaandam Tel.: 075-631 20 08 Mob.: 06-230 40 681 IBAN: NL50 ABNA 0620 2262 93 Commissies: Voorzitter Toercommissie Carlo Oirbans E-mail: tc-voorzitter@club-pan.nl Commissie PR & Communicatie Hans van der Tol E-mail: pr.communicatie@club-pan.nl Webmaster Hans Winsemius E-mail: webmaster@club-pan.nl Opzegging lidmaatschap CPEN vóór 1 november van het lopende verenigingsjaar via e-mail aan: ledenadmin@club-pan.nl. Druk Pieters Media BV, Groede Copyright Cees Kuiper Secretaris E-mail: secretaris@club-pan.nl Sonja Ravensbergen-Eijk Ledenadministratie

CPEN nieuws ……………………………..………… 5

Vliegende Jacob/Estafette Rhenen …… . .…6

Van de redactie .…………………..….…….….. 7

Lustrum nieuws ……….….…. .…..……………… 8

En nog een keer een hachelijk avontuur …….... 10

Cevennenreis ………. .………………….………12

Hemelvaarttoer ………. .……………….………18

Van B… naa r A … .……………… . .……… . . 20

Regiorit Noord-West …………………………….22

Zomertoer ……………………………… .………. 26

Regiorit Midden-Oost …………………………….. 28

BBQ-rit ………………………………… ………………… 30

Hulp bij ongelukken ………………… . .… .… 32

Clubrit: 23 e Open Pan Toer ………… .… .… 33

Clubrit: 49 e Hollandtoer ……………… . .….… 34

Evenementenkalender 2019 …….….……….. 35

12

20

26

Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen, vermenigvul- digd of gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. De uitgever acht zich niet verantwoordelijk voor de juistheid van de door derden verstrekte gegevens en is niet aansprakelijk voor eventuele schade die het gevolg kan zijn van foutieve of onvolledige informatie. Aan de redactionele inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. ISSN nummer 1876-5742.

3

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

Voorwoord van de Voorzitter

Een v ereniging kan alleen bestaan dankzij actieve v rijwilligers. Het zal niemand vreemd in de oren klinken dat een vereniging zoals Club Pan-European Nederland alleen kan bestaan dankzij enthousiaste leden die bereid zijn hiervoor een deel van hun vrije tijd in te zetten. Juist nu we midden in het motor- seizoen zitten en we bijna ieder weekend elkaar tegen komen, wil ik de lezer vragen eens te overwe- gen om een deel van zijn of haar vrije tijd te gebruiken om Club Pan-European Nederland te helpen door zich voor langere periode als vrijwilliger beschikbaar te stellen. De toercommissie is al langere tijd op zoek naar vrijwilligers die als toercommissaris ritten wil organise- ren in hun eigen regio. Mocht je hier meer over willen weten, spreek dan één van de leden van de toercommissie aan bij een evenement of stuur even een mailtje. De mailadressen van de toercommissarissen staan op de website. Op dit moment bestaat het Bestuur uit slechts 4 in plaats van 5 leden en dat is jammer, omdat hiermee een stem verloren gaat.

Een stem die mede bijdraagt aan het reilen en zeilen van onze ver- eniging. Met de Algemene Leden- vergadering in maart volgend jaar, het 5 e Lustrumjaar inmiddels, zullen drie van de vier huidige Bestuursleden aftredend zijn. Op dit moment wil ik niet vooruit- lopen op de herkiesbaarheid. Zelfs als alle drie de bestuursleden zich herkiesbaar stellen, blijft er nog steeds één zetel vrij. Ik vraag jullie dan ook eens na te denken of een bestuursfunctie iets voor je is en je zodoende bij kan dragen aan het welvaren van Club Pan-European Nederland. Wil je meer weten over een bestuursfunctie neem dan contact op met één van de huidige bestuursleden. Als vereniging hebben we de v eiligheid tijdens evenementen (en ook daarbuiten) hoog in het vaandel staan. Daar zijn al hele boeken, trainingen en lessen aan besteed. Een ongeschreven vuist- regel is dat we de groepen niet te groot maken en met vier of vijf motoren zit je wel aan de grens. Ongeschreven regel, maar wel gefundeerd. Eigen veiligheid staat altijd voorop, maar ook de veilig- heid binnen de groep moet prio 1 zijn. En als we ongelukken kunnen voorkomen door in wat kleinere

groepen te rijden en goed afstand te bewaren, dan is dat snelle winst. Ik wil geen moraalridder zijn, maar denk alsjeblieft aan je eigen en groepsveiligheid. Overzicht en tijd, het zijn onmisbare voorwaarden om een kreukvrije dag te hebben. Zoals eerder genoemd gaan we het 5 e Lustrum vieren in 2020. Een mijlpaal waar we met z’n allen trots op mogen zijn. De v iering van dit evenement krijgt steeds meer vorm en ik ben er van overtuigd dat jullie daar de komende periode nog veel meer over gaan horen. Via de website kun je je al opgeven voor dit weekend. Ik laat het verder aan de mensen die betrokken zijn bij de organisatie over om in details te treden, maar ik heb er zin in. (25 jaar CPEN… Hoe bijzonder! Toen ik in 1993 met dit avontuur begon heb ik me nooit gereali- seerd dat er een 5 e Lustrum gevierd zou worden). Rij voorzichtig, houd het hoofd en lijf koel en ik hoop jullie tijdens één van de evenementen weer te mogen begroeten. Met hartelijke groet, Edgar van Schijndel Voorzitter Club Pan-European Nederland �

4

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

In ‘t Kort Verschijning volgende PanPost Zaterdag 23 november 2019. Inlevering kopij voor de PanPost: uiterlijk zaterdag 2 november 2019 . Nieuwsbrieven Onze redactie zendt via e-mail regelmatig nieuwsbrieven uit met informatie over een aanstaande toerrit of inschrijving voor een eve- nement. Indien je geen nieuwsbrie- ven ontvangt, wordt je verzocht je e-mail adres op te geven aan de l e d e n a d m i n i s t r a t i e (ledenadmin@club-pan.nl). Dit geldt ook voor uitschrijvingen. PanPost digitaal De PanPost verschijnt voortaan ook in digitale vorm op onze website en deze kun je even makkelijk lezen op je laptop of tablet. De verschijningsdatum van PanPost digitaal is op dezelfde dag als de bezorging van de gedrukte PanPost door PostNL. Inloggen website Als je voor de eerste keer inlogt op de website, gebruik je als gebrui- kersnaam je e-mail adres en als wachtwoord je postcode+huisnr. (1234AB56). Nadat je bent ingelogd, kun je een eigen wachtwoord kiezen. Artikelen voor de PanPost De redactie wordt enorm blij, als je een tekst/foto’s instuurt van een CLUBRIT of je MOTORVAKANTIE, of dat leuke hotelletje, of iets bijzonders dat je onderweg hebt meegemaakt. Je kunt je tekst met elk teks t verwer k i ngsprogramma maken en insturen aan pr.communicatie@club-pan.nl. Ook je foto’s (bij voorkeur in hoge resolutie) kun je hierbij als bijlagen insturen (of via WeTransfer). En aan het eind van het seizoen maak je kans op een mooie PRIJS voor het beste clubverhaal of (buitenlandse) motorvakantie dat in de PanPost is opgenomen.

De CPEN club verwelkomt de nieuwe leden die zich met ingang van 2019 hebben aangemeld: Nieuwe leden

13694 A. Roedema 13695 W. Marijt 13696 J. Marijt 13697 B. Alink 13698 R. Roskan 13699 D. Peperzak 13700 B. Kalkman 13701 C. Oversloot

Heiloo

Bolsward Bolsward

Bergen op Zoom

Bathmen

Opheusden Hardinxveld

‘s-Gravezande 23701 K. Oversloot-vander Zel ‘s-Gravezande (duolid) 13702 P. Leliveld Dordrecht 13703 J-W. Slewe Hazerswoude-Rijndijk 13704 J. Timmerman Beerse (België) 13705 P. Roukema Ulft 13706 T. Kloostra Amersfoort 13707 A. Haak Borne 13708 T. Nijholt Den Dungen 13709 J. Abbring Hank 13710 M. Pit Enschede 13711 S. de Jong Vlijmen 23711 W. Doorenbos Vlijmen (duolid) 13712 A. Zegwaard Leersum 13713 G. Huizing Heerhugowaard 23713 K. Huizing Heerhugowaard (duolid) 13714 L. Bras Scherpenzeel 13715 W. van Nieuwenhuizen Ten Post 13716 C. van Weeghel Voorhout 13717 J.L. Louwsma Gorredijk 13718 R. Braam Meerkerk 13719 M. Terhaak Beveriwijk 13720 P. Noeken Groningen 13721 H. van Dam Sassenheim 23721 I. van Dam Sassenheim(duolid) 13722 E. Drees Lelystad 13723 M. Pijl Rosmalen 13724 W. Pessink Nieuwleusen 21127 A. Molenaar Grootebroek (duolid) 22238 C. Langevoort Zwolle (duolid) 22795 E. te Lintelo Zevenaar (duolid) 23030 G. Kuiper-de Boer Heiloo (duolid) 23440 M-L. Vissers-Brekelmans Tilburg (duolid) 23638 M. de Wilde Zoetermeer (duolid) 23662 J. van Dam-Machielsen Spijkenisse (duolid) 23668 F. van der Wal Harlingen (duolid)

Let op! Er heeft een wijziging in de evenementenkalender plaatsgevonden; zie hiervoor de data 28 juli en 8 september.

5

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

Vliegende Jacob

Bereiding voor 4 personen in 25 minuten

Bereiding : Kook de rijst gaar volgens de aanwijzingen op de verpakking en verwarm de oven vóór op 180°C. Vet een ovenschaal in met boter en bedek de bodem met de gekookte rijst. Bestrooi de kipfilet met kerrie en leg hem bovenop de rijst. Leg de banaan er bovenop. Meng de chilisaus met de room en giet dit op de banaan. Bak de spekjes 5 minuten en verdeel dit over de saus. Verdeel vervolgens de ananas en de pinda's erover. Bak de schotel 25 minuten op 180 graden.

Ingrediënten:

�� 600 gram kipfilet, gekookt en in blokjes �� 1/2 theelepel kerriepoeder �� 2 bananen in plakjes �� 2 deciliter chilisaus �� 2 deciliter slagroom, lobbig geklopt �� ¼ ananas, schoongemaakt en in stukjes; of een blikje ananas. �� 200 gram gerookte spekjes �� 50 gram pinda’s �� 300 gram rijst

Als je denkt dat de kip Jacob genoemd werd voordat hij zijn leven aan ons opofferde, dan heb je het mis. Ove Jacobsson, die deze schotel in de jaren 70 uitvond, was een bevrachter van vliegtuigen.

(Met toestemming overgenomen uit de Rhenense Betuwse Courant)

6

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

Van de redactie

D it had toch niemand voor- speld. Meer dan een week lang tropische temperatu- ren, die normaal alleen maar voorkomen in hartje Spanje, de Canarische eilanden of Grieken- land. Ook voor het beoefenen van bepaalde buitensporten moest je toch wel een die hard zijn. Ging de Tour de France nog van start in regenachtig weer, eenmaal in de Pyreneeën kregen de renners tem- peraturen van ruim boven de 35 graden voorgeschoteld. Maar onze Steven Kruiswijk had met zijn hoogtestages hiermee al de nodige ervaring opgedaan en het leek of hij er met de monster- achtige beklimmingen hoege- naamd geen last van had. Klasse dat na vorig jaar wederom een Nederlander op het Parijse podium stond. Wat hebben wij het dan makkelijk met onze PAN. Die draait er zijn h(b)and niet voor om voor een beklimming van de Alpe d’Huez of de Tourmalet. En wie van onze PAN-bezitters heeft dit (voor)jaar enkele Alpen- reuzenof Pyreneeënbedwongen?

Dan daag ik je hierbij uit om je ervaringen eens aan ons mooie PanPost magazine prijs te geven. En over prijs gesproken, de redac- tie van de PanPost stelt een prijs in het vooruitzicht aan degene die het mooiste, aantrekkelijkste, inte- ressantste, of spannendste verhaal heeft ingezonden. Laat onze mailbox pr.communica- tie@club-pan.nl eens overstromen van de inzendingen!!!! En ook onze binnenlandse clubrit- ten worden goed bezocht, getuige het aantal deelnemers van ruim 120 die een of meerdere ritten hebben meegereden. En we hebben er best een behoor- lijk aantal kilometers naar het start- punt voor over, want uit de statistiek van de toercompetitie blijkt, dat het merendeel van de deelnemers 100 à 125 km naar het startpunt aflegt. Er ligt nog een aantal mooie ritten in het verschiet: Wat denkt u van de 23 e Open Pan Toer (vraag uw buren eens die motorrijden), of de 49 e Hollandtoer en vergeet de BBQ-rit van 8 sep- tember niet!!

Ook staan er nog twee buiten- landse reizen op het programma: de Pan Gathering in Duitsland met voorafgaande de Zwarte Woud toer en de 5 e Strekentoer in de Zuid-Eiffel. Traditioneel is de laatste rit gere- serveerd voor de herfstrit op 20 oktober en sluiten we het motor- seizoen af op 3 november met een bijeenkomst in de Stapperij in Veghel.

Geniet nog van de resterende toerritten.

Namens de redactie van PanPost

7

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

Lustrum 2020

Club Pan-European Nederland

T en tijde van dit schrijven is het zomervakantie en zijn velen van ons aan het genieten van een welverdiende rustperiode. Voor het lustrum zijn diverse voor- bereidende activiteiten gaande, die ook op een laag pitje door sudderen. In september komt het lustrumcomité weer bij elkaar om te zien wat de vorderingen zijn. Zo is er de markt op zaterdag, waarvoor allerlei mogelijke gega- digden worden benaderd met de vraag of ze daar acte de pré- sence willen geven. Te denken valt aan kledingfabrikanten, airbag voor de motor, helmenfa- brikanten, communicatiemidde- len voor dichtbij en verderaf, navigatieapparatuur, vervoer van de motor, reisorganisaties voor motorreizen, de KNMV, verzekerin- gen, Honda … Van een paar gegadigden hebben we al een toezegging, van anderen is het nog even afwachten. De KNMV en Honda zijn in elk geval al van de partij!

Wat leuk zou zijn is, dat leden die hun Pan hebben ‘gemodificeerd’ of uitgebouwd op een aantal gebieden, hun motor op het marktplein willen laten zien aan de bezoekers. Er zijn altijd wel dingen die voor anderen interessant zijn om te bekijken en waarover het gezellig kletsen is. Aan de oproep voor foto’s van vorige clubactiviteiten wordt al mondjesmaat gehoor gegeven, maar er is nog genoeg ruimte voor input hiervoor! Dus als je nog foto’s hebt, neem contact op met onze secretaris@club-pan.nl . Cees gaat dat allemaal in goede banen leiden. Het hoeven niet hoogstaande fotografische kunst- werken te zijn. Vaak zijn smoeze- lige, onderbelichte, ongeposeerde , kiekjes net heel leuk voor het groepje leden, dat er op dát moment bij was! Het wordt leuker naarmate er meer leden bijdra- gen aan deze fotocollectie, zodat de kans dat jij er ook ergens op staat groter wordt, naarmate er meer input komt.

Er zijn twee leden bereid gevon- den om als ‘lustrumfotograaf’ te gaan fungeren. Zij gaan onderling een verdeling maken van wie welke onderdelen van het lustrum voor zijn/haar rekening neemt, dus voor een volgend lustrum hebben we dan in elk geval materiaal! Deze foto’s komen op een of andere wijze ter beschikking van ons allen, zodat je altijd je herinne- ring aan ons 25-jarig bestaan kunt opfrissen. Onze feestcommissie is druk bezig met allerlei aspecten van het lus- trum, waaronder het speciale lus- trumshirt. Het wordt een Poloshirt met een speciaal logo, dat voor deze gelegenheid is samenge- steld. Het logo is reeds te zien in de kop van deze lustrumpagina, maar wordt in een andere kleur op het poloshirt geborduurd…De kleuren blijven voorlopig nog een verrassing… Het Poloshirt zal worden uitgereikt bij aankomst op de locatie.

8

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

Lustrum 2020

Er bleek nog wat onduidelijkheid te bestaan over het boeken van een tweepersoonskamer. De prijs is €85 voor twee personen, dus €42,50 per persoon. Het ontbijt is gezamenlijk op de feestlocatie: Hart van Holland. Het hotel moet worden geboekt via het mailadres in de nieuwsbrief ( anouk.sluimer@hartvanholland.nl ); de andere opties moeten worden geboekt/aangegeven via de website van onze club, dus ook het ontbijt ! We willen met ons allen gezamenlijk op één locatie ontbij- ten, ook met degenen die even- tueel bij een ander hotel zijn ondergebracht. Nogmaals voor alle duidelijkheid, er zijn twee losstaande zaken te boeken: het hotel via boven- staand mailadres en de feest- avond plus eventueel ontbijt via de website van de club. De prijzen voor de feestavond en het ontbijt zijn per persoon. Bij de feestavond zijn twee munten inbe- grepen voor drankjes, extra munten moeten zelf worden betaald. De inschrijvingen op dit moment blijven achter bij de verwachtin- gen die we hadden n.a.v. de respons op onze peiling tijdens de ALV. Dat kan met vakantie te maken hebben? Of met het gegeven dat er nog een échte inschrijfronde volgt? (Op dit mo- ment is het nog een peiling van de belangstelling, met voorzichtige aanname dat die wordt omgezet in een echte inschrijving). Of met de prijs? We hebben een goede locatie gevonden, er komt een

echt goede band spelen, het hotel is dik OK, de club draagt meer dan haar steentje bij…. Dan blijft er een bodemprijs over die met zijn allen moet worden verre- kend. De bedragen in de nieuwsbrief zijn gebaseerd op een deelnemers- aantal van 200. Hoe meer leden er deel gaan nemen aan het lustrum, hoe goedkoper de prijs wordt. Ook zijn we nog druk bezig om sponsors te vinden die delen van festiviteiten willen sponsoren, wat ook weer de prijs zal gaan druk- ken. Maar op dit moment is dit wat het is en moet je uitgaan van het ergste geval, lees de genoemde bedragen…. Het kan ook zijn dat leden wachten opde definitieve inschrijf- mogelijkheid, waarbij direct kan worden afgerekend via iDeal betaling op de nieuwe website? Onze vraag is om toch nu alvast de voorlopige registratie in te gaan vullen als je serieus geïnteres- seerd bent, zodat we vanuit de ingevulde gegevens alvast een betere planning (en dus ook kos- tenraming) kunnen hanteren, die bij de definitieve boeking een reëler beeld geeft. Zo is het handig om te weten vanwaar je komt aanreizen, of je vrijwilliger wilt zijn, of je alleen of met z’n tweeën bent. etc…. Qua programma is er een kleine aanpassing: de markt op zaterdag duurt tot 18.00 uur. Daarna is het begin van de activiteiten een half

uur verschoven, zie onderstaand nieuw programma.

Zaterdag 16 mei 2020 : � 14.00-17.00 uur

Aankomst bij Hart van Holland vanuit de ‘vier windstreken’, inchecken bij hotel Ampt van Holland1 � 14.00-18.00 uur ‘Markt’ met diverse items, Banden, GPS, Kleding, Reizen, Trainingen, show-your-bike, accessoires � 18.30 uur Feestzaal open � 19.00 uur Officiële start Lustrum 2020 � 19.30 uur Start Feestavond met Band en Buffet (bandvan20.00-00.00uur ) � 24.00 uur Einde muziek, afronden gemeenschappelijk gedeelte start Lustrumtoer in diverse rich- tingen vanuit Hart van Holland � 15.30 uur Gezamenlijk afscheid in Hart van Holland met overhandi- gen lustrumaandenken � 16.30 uur Thuisreis Houd verder onze nieuwsbrief in de gaten. Nieuwe informatie wordt daarin gepubliceerd zodra het belangrijk is om te verspreiden. We hopen op een massale opkomst en op een geweldig feest voor onze leden! Namens het lustrumcomité, Herman Bulten en Roger Leppers � Zondag 17 mei 2020: � 08.00 uur Ontbijtbuffet � Vanaf 9.00 tot 10.30 uur

9

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

En nog een keer een hachelijk avontuur Van 22 t/m 24 juli 2019

Tekst: Marion van Laar

In september 2017 beleefden wij een hachelijk avontuur in een koud Slovenië, doordat de pas waarop wij naar boven wilden bedekt was met bevroren ijs en een deklaag sneeuw er bovenop, dat wij te laat in de gaten hadden. Dit jaar in juli beleefden wij weer een hachelijk avontuur, maar nu door een hittegolf…..

Plannetjes maken Voordat wij weer aan een grote reis wilden beginnen, hadden wij het plan nog een keer een paar dagen naar Friesland te gaan en de Elfstedenroute rijden. Van een tennisvriendin kreeg ik de tip om dan in Makkum in het Beach Hotel Vigilante te over- nachten. Dit Hotel had ik op inter- net ook al eens voorbij zien komen en het schijnt dat zelfs de Belgi- sche Pan-European club daar met een groep is geweest . Eerst even gekeken wat de weers- vooruitzichten waren. Die zagen er goed uit en toen via Voordeel- uitjes een driedaags arrangement geboekt met uiteraard kamer met zeezicht: ik wil niet meer op een kamer met uitzicht op een par- keerplaats of een bouwput. En ja, er was nog een kamer met zee- zicht. Leuk. Het liep iets anders Helaas moesten wij op het aller- laatste moment deze trip annule- ren wegens familieomstandig- heden. Bij Voordeeluitjes konden ze ons geen nieuwe aanbieding doen, omdat zij geen kamers meer hadden. Maar het hotel zelf had zijn best gedaan om een kamer voor ons te zoeken en toen,

twee weken later, konden we er gelukkig alsnog terecht. Een char- mekamer met eigen terras en uitzicht op zee. Klonk goed! Op maandag 22 juli vertrokken wij, via een mooie binnendoor- route, door de Weerribben naar Kalenberg, waar we aan de Kalen- bergergracht heerlijk hebben geluncht en genoten van alle leuke boten, schepen, plezier- jachtjes, kano’s en zo meer. En wat daar allemaal voorbij vaart! Het was heerlijk weer; zonnig en ongeveer 23 graden, warm zat, maar goed te doen. Het vervolg De route ging verder door Sloten, Balk, Hindeloopen en Workum. Ben maakt altijd zelf een route, niet op de Garmin, maar gewoon even de kaart erbij en hij heeft het

in zijn hoofd. Dat vind ik altijd zo ongelooflijk knap. Ikzelf heb hele- maal geen richtingsgevoel.

Wat een leuke dorpjes, mooie haventjes, het zijn echte plaatjes uit een boek. En wat een sfeer, en wat een vakantiegangers, hele- maal leuk. Bij het hotel aangekomen bleek dat we volgens mij echt de leukste kamer hadden; uitzicht op zee en de boulevard voor onze neus, zodat we heerlijk hebben kunnen genieten van alles wat daar loopt, fietst en stept. De meest aparte vervoermiddelen op twee wielen kwamen daar voorbij. Wat waren wij een bofkonten. Je waant je gewoon in het buitenland. En dan even de boulevard oversteken en we stonden op het strand. Wat kon ik me nog meer wensen?

10

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

38º

‘s Avonds lekker een terrasje pakken, genieten van een prach- tige zonsondergang en je lekker laten bedienen met een hapje en een drankje. Het was zoals een zomeravond hoort te zijn. De Elfstedenroute De tweede dag hebben we het noordelijkste deel van de Elfste- denroute gereden. Lekker door al die mooie dorpjes heen en genoten van alle mooie plaatjes, langs de uitgestrekte kustweg en de kneuterige dorpjes met zijn kleine dorpsterrasjes. De temperatuur was inmiddels opgelopen naar wel 35 graden, dus we hebben een gedeelte van de toer overgeslagen. Het werd echt te warm en we zijn terugge- keerd naar ons hotel waar we in de schaduw op ons terras konden zitten. Och heden, dat hebben wij dus weer, we zaten midden in de hittegolf die ons land in juli teis- terde. Thuis zou je er niet over prakkiseren om met zulke tempe- raturen een stukje te gaan rijden.. Naar huis De geplande reis huiswaarts had Ben al bedacht. Wederom bin- nendoor richting Rhenen. In Lemmer de eerste koffiestop bij de brug, die elke minuut openging om de meest mooie boten door te laten. Wat een luxe! Leuk om te zien en ik vroeg me ter plekke af hoe die mensen aan zoveel geld komen om zo’n boot te kunnen kopen en

onderhouden. Het zijn wel veelal pensionado’s , maar ik durfde het ze niet te vragen….. De temperatuur was inmiddels al boven de 35 graden en we beslo- ten om vanaf Lemmer zo snel mogelijk huiswaarts te rijden. Het was geen doen met je volledige motorkleding aan. We hadden echter minimaal twee uur te gaan, dus even doorbijten. Hoe dichter we bij huis kwamen, hoe warmer het werd. De thermo- meter gaf inmiddels 38 gradenaan. Oververhit En dan komt het. Als ik oververhit word, dan raak ik in een soort van verlaagd bewustzijn dat als ik niet uitkijk, overgaat in volledig buiten bewustzijn. Ik probeerde te visua- liseren dat ik onder een koude douche stond, maar elke kilome- ter meer naar huis kwam er steeds eenwarmere vlaagover ons heen. Ben had het gelukkig in de gaten, want ik begin dan kennelijk met mijn vizier tegen zijn helm aan te pikken en dat gebeurt normaal nooit. Hij vroeg opeens ook of het wel goed met me ging. Nee dus! Maar dat kun je zelf al niet meer inschat- ten op zo’n moment. Je zult maar flauwvallen terwijl je achterop zit. Vanuit de polder is over de brug bij Nijkerk aan de linkerkant een forellenkwekerij met een grote parkeerplaats en een restaurant

onder de bomen. Ben reed daar snel heen. Ik wist me geen raad om af te stappen. Even naar binnen. Hopelijk hebben ze airco en even de handen onder de koude kraan en mijn gezicht even nat maken. En toen kwam ik in een nachtmerrie. Staat er op de deur: “WEGENS DE HITTEGOLF ZIJN WIJ GESLOTEN . Sorry voor het onge- mak” . Wat nou sorry voor het ongemak? Ik heb het heet, ik wil afkoelen! Niet te geloven. Bijna zou ik de forellenvijver zijn ingedoken. We hebben onder de bomen staan afkoelen, in hoeverre dat nog kan als het 38 graden is?? Wat lauw sap gedronken en toen moesten we toch verder. We hadden nog drie kwartier te gaan naar huis…. Die drie kwartier leken wel drie uur. Thuis heb ik zo goed en zo kwaad als het kon al mijn kleding uitge- trokken (dat allemaal vastgeplakt zat aan mijn lijf) en ben ik meteen naar boven onder de lauwe douche gegaan. Resumé Het was een superleuk uitstapje. Friesland is gewoon heel bijzonder, het hotel en onze kamer waren geweldig, alleen het weer was absurd. Zo is het altijd wat.

En toch blijft motorrijden wel leuk. �

11

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

CEVENNENREIS MEI 2019 12-daagse reis in Zuid-Frankrijk van 16 t/m 27 mei 2019 Tekst: Marion van Laar

De Cevennen, zo’n 1150 kilometer van onze woonplaats, een gebied waar we slechts één keer op doorreis naar Andorra doorheen gereden waren en zeer onder de indruk van de grootse schoonheid, de onherbergzaamheid en de verlatenheid van deze omgeving. Toen de Panclub een reis aanbood naar deze omgeving, hoefden wij daar natuurlijk niet lang over na te denken. En met ons nog 37 Panners.

De voorbereiding Ben had in het voorjaar al een paar keer ritjes gereden en klaagde over een zere kont. Dat was iets nieuws, want wij hebben daar beiden nooit last van gehad. Misschien werd het eens tijd om de buddyseat op te laten knappen. De timing was niet echt handig om dit zo kort vooraf- gaand aan een grote reis te laten doen, maar gelukkig pakte het goed uit.

De dame bij het bekledingsbedrijf adviseerde ons om antislip bekle- ding er op te doen. Het zou boven- dien chique staan en die raad hebben we opgevolgd. Ik vind het echter helemaal niet chique staan. jammer, maar eerlijk is eerlijk, het antislip zit fantastisch. Ik zit er op, alsof ik met duct tape vastgeplakt zit, terwijl ik eigenlijk nooit klachten had over glijden. Het voelt alsof je er steviger en vaster op zit.

Ben had weer gezorgd voor goede banden en remblokken en alles was veilig bevonden. De heenreis Wij vertrokken op donderdag 16 mei via een mooie binnendoor route naar Neufchatel, waar we overnacht hebben. Vandaar zuid- waarts ook weer via mooie binnen- wegen en toen we er aan toe waren om een overnachting te

12

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

zoeken, bleek dit niet eenvoudig te zijn. Veel Auberges of de Logis de France hotelletjes waren nog geslo- ten omdat het te vroeg in het seizoen was en na drie keer pech te hebben, belandden we opeens in de voorstad van Lyon, wat hele- maal niet de bedoeling was. Het begon te miezeren, later te regenen, het was hartstikke druk en het was inmiddels al zes uur. We zagen een bord staan: IBIS B&B hotel. En als er iets is waar ik een hekel aan heb, is het een hotel van een grote keten. Dan moet ik echt wel heel erg wanhopig zijn. Maar goed, het was even niet anders en ik wilde inchecken. Er was een kamer vrij, gelukkig. Of ik mijn paspoort en creditcard had. Paspoort wel, maar een creditcard hebben wij niet. Ik bood aan om cash te betalen of gelijk te pinnen, maar dat werd niet geaccepteerd. Ik kon praten als brugman, maar ik werd als een hond de straat weer opgestuurd. Zo de regen weer in. Echt, serieus, het is niet te geloven. Dat was voor mij wel even een koude douche, maar IBIS LYON verdient de koude douche !!! Wat voel je je op zo’n moment minder- waardig. Ik ga nu echt nooit meer naar een IBIS, bah. In de buurt was er nog zo’n hotel van een andere keten, waar we wel terecht konden zonder creditcard. Ik vind het echter sfeerloze, ongezellige hotels en probeer ze nu helemaal te ont- wijken.

En dan moet je nog avondeten. In de buurt van de B&B hotels staan meestal van die grote hamburger- ketens, dus daar maar wat gaan bestellen. Komen wij binnen, tafels vies, stoelen en banken vies. Bestel- len moest via zo’n bestelzuil. Maar dat hebben wij nog nooit gedaan… Uiteindelijk had Ben een paar kippenpootjes en ik een maal- tijdsalade, die je dan uit een karton- nen bakje zit te eten en natuurlijk ook naar karton smaakte. De kip- penpootjes zagen er ook niet erg fris uit. Je zou er ziek van worden. Dus dat doen we nu ook echt niet meer. Bah. Zonde van je geld. Op zaterdag, de derde dag van onze reis, hebben we de Garmin een route laten maken naar onze bestemming: Hotel Le Vallon in Ispagnac. Het was droog en prima weer om te rijden en we hebben een fantastische route gereden. Om een uur of drie ’s middags hoefden we nog maar 75 kilometer en we besloten, ook gezien de regenachtige weersverwachting, voor de zondag door te rijden naar ons “basishotel“. Hoewel zondag de eigenlijke aankomstdag was, was het geen probleem om onze kamer al te krijgen en we hebben een heerlijk driegangen menu genuttigd. Nou, dat was gelukkig wel een leuk binnenkomen. Zondagochtend regende het. We hebben eerst een paraplu gekocht en daarna besloten we om het dorpje maar te verkennen en de rijders allemaal aan te zien komen.

Later bleek dat we nog een paraplu in de topkoffer hadden, dus nu hebben we er onderhand wel 10 liggen thuis… Het dorpje was een uitgestorven dorp en het enige dat open was, was een BAR, waar je alleen maar koffie of alcohol kon nuttigen en waar de plaatselijke bevolking al om 10 uur ‘s morgens volop aan de drank zit. We hadden uitzicht op de zij-ingang van het hotel. We zaten er al een uurtje toen Ben opeens gele hesjes en gele helmen zag en die liepen maar heen en weer, te zoeken naar iets? Het waren niet DE gele hesjes, hoewel je ze daar in de omgeving best veel zag, hangend aan de voordeur, de hesjes dus, of voor op het dashbord in de auto. Ben gaf een seintje naar de gele hesjes dat wij in de BAR zaten en het bleek, dat dit de eerste rijders waren die aangekomen waren, maar het hotel bleek tot vier uur gesloten te zijn…. Oeps. Stonden ze daar, helemaal verre- gend, voor een dichte deur en moesten nog een paar uur wach- ten. Dus dat was geen leuk welkom… Een uurtje later kwamen de volgende deelnemers en die hadden gelukkig de hotelier kun- nen bereiken. Voor onze reisleider een leermo- mentje om bij een volgende reis met de hotelier en de deelnemers

13

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

af te spreken hoe laat ze terecht kunnen in de betreffende accom- modatie. Het hotel Hotel Le Vallon is een typisch Frans **Hotel. Niks geen luxe, onze kamer was klein en er stond een super- klein bed. Het leek wel een twijfe- laar, te kort en te smal voor ons. Ben heeft best wat ruimte nodig, dus ik lag op het randje. Dat was wel behelpen, een soort veredeld kamperen. Van medereizigers hoorde ik, dat ze een piepkleine kamer hadden met schuine wanden en dat ze alleen maar in bad konden zitten om hun haren te wassen en dat de douchekop niet kon worden opge- hangen en dat hun kamergenoot dan wel even hielp om die dou- chekop vast te houden. Wat een saamhorigheid hè, binnen onze club. Het ontbijt was typisch Frans. Stuk stokbrood, een croissant en jam, bakje yoghurt en appelmoes. Later werd er op verzoek ook nog kaas en ham bij gezet. Het diner was afwisselend en smaakte prima. Het is een simpel hotel, maar we zijn niets tekort gekomen. De routes Zoals bij bijna elke tour was er bij een aantal deelnemers weer pro- blemen met het laden van de routes, met name bij de TomTom bezitters. De route was letterlijk en figuurlijk het “spoor” kwijt of de

route was “rechtlijnig” en dan kun je er ook niks mee. Gelukkig was er een Mr.GPS in ons midden die iedereen weer op het goede spoor kon zetten. Ik heb er zelf gelukkig nooit proble- men mee, even afkloppen. Ik download de route, maak er ver- volgens een spoor van die ik naar de Garmin verzend. In de Garmin converteer ik dit spoor naar reis en wij rijden vervolgens zonder proble- men de routes. Al jaren lang. De routes waren elke dag plm. 240 km. lang. Dat leek niet zoveel, maar gezien het karakter van het gebied was ik blij dat ze niet langer waren. De reistijd was gemiddeld 5 à 6 uur en dan met de lunchpauze erbij betekende dit, dat we ‘s morgens al om half 10 vertrokken en om half 5 binnen waren. Wat een adembenemende weg- getjes, smal, veel gravel, in the middle of nowhere, de ene haar- speldbocht na de andere. Het kon niet op. Het was wild, sober en vol verrassin- gen. We hebben daar in 5 dagen 1200 km de Cevennen doorkruist, per km wel 4 bochten, dus zeker een kleine 5000 bochten, denk ik. Er is een aantal rijders omgevallen door het gravel. De schade viel mee, op die ene rijder na die de pech had dat hij er een akelige wond aan zijn been aan overhield en naar het ziekenhuis moest om het te laten behandelen.

Ook veel bergweggetjes zonder enige vorm van bermafrastering, zodat je makkelijk een duik naar beneden had kunnen nemen, om dan met honderd gebroken botten te belanden in een rivier(tje) en als je geluk had, het dan nog kon navertellen. Gelukkig is alles goed gegaan. We hebben de brug van Milau gezien, de prachtige Gorges du Tarn en nog heeeeel veel meer Gorges en oude verlaten dorpjes. Tenminste, dit lijkt zo, je ziet er geen mens of hond. Maar wat een bende hebben die Fransen om het huis, niet te gelo- ven. Volgens mij worden daar huizen gebouwd en vervolgens nooit meer iets aan onderhoud gedaan; alles was even verveloos. En dan de toiletten bij de koffie- stops….. dat is echt viezer dan vies. Het is daar wel iets anders dan in Oostenrijk of Duitsland. Gelukkig heb ik altijd ontsmettingsmiddel bij me. Onderweg bij één van de weinige terrassen geluncht of koffie gedron- ken, die vaak niet te drinken was, en omdat er weinig terrassen waren, zaten we er meestal wel met eengroepje rijders. Heel gezellig. De mensen die de pittige routes gemaakt hebben, verdienen een grote pluim. Het was geweldig. Ben rijdt ook altijd de Supertoer mee (5 dagen rijden à 450 km door verschillende landen) en hij kwam

14

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

met de opmerking dat deze Ceven- nentoer veel zwaarder was dan de Supertoer. En er waren meerdere Supertoer deelnemers die dit beaamden. En dan heb ik toch maar even deze Cevennentoer volbracht hè? En Ben natuurlijk ook, want hij moet tenslotte rijden. Geen wonder dat onze kleindoch- ters (12,15,17 en 18 jaar oud) ons de leukste, stoerste en coolste oma en opa van de hele wereld vinden. Zeg nou zelf, welke opa’s en oma’s gaan nog skiën met hun kleinkinde- ren en zulke motorvakanties doen? Niet iedereen heeft alle routes gere- den. Er waren toch wel een aantal rijders die een rustdag hebben gepakt. . Het was echt een reis voor de geoefende rijders, maar dat zijn de meeste Pan rijders wel. Fotomomentjes op een CHAVAUX DANGEREUX. Er stond onderaan een bergweg een waarschuwingsbord: CHAVAUX DANGEREUX; GEVAAR- LIJKE WEG…. En dat was het ook best wel. Maar ik ben nooit bang en heb ook nooit hoogtevrees… Ik zeg altijd tegen Ben, kijk jij maar voor je en ik kijk wel naar beneden de dieptes in… Totdat Ben op het onzalige idee kwam dat het misschien wel leuk was om een foto te maken waar hij op stond met de diepte op de achtergrond. Op het gevaarlijke weggetje dus.

Ik stapte af en ik moest op de rand van de afgrond gaan staan om die foto te maken. Maar ik kreeg ter plekke een heel apart gevoel van binnen, echt waar hoor, en ik stapte gelijk terug de weg op. Ik durfde niet bij die kant te gaan staan en al helemaal niet voor een foto… Ben: Doe niet zo kinderachtig, maak nou maar die foto . Ik: Nee, ik durf het niet, ik krijg een heel apart gevoel van binnen . Ben: Wat is dat nou? Je bent nooit bang . Ik: Nee, maar nu wel en ik maak geen foto met die diepte erop. Ben: Als je achterop zit dan piep je nooit. Heb je meer vertrouwen in mij dan in jezelf?? Ik: Uhh, ja, ik denk het wel. Dat was dus wel even een eyeope- ner, een dingetje. En ik ga er op mijn leeftijd ook niet meer aan werken, ik blijf gewoon achterop zitten. Die foto zal me een worst wezen. Er bestaat een televisieprogramma dat de titel heeft : ”DE GEVAARLIJKSTE WEGEN VAN DE WERELD”. Als ik met zo’n selfiestick gefilmd had op deze gevaarlijke weg , dan hadden we met z’n allen ook op televisie gekomen, en waren we ook allemaal BN’ers geworden. De terugreis: ruim 900 kilometer op één dag. Deze besloten we in twee dagen te gaan doen. We hadden zelf al een plan gemaakt, maar toen was er

iemand die een veel beter plan had, dachten we. En toen hebben we eerst een heel mooi stuk binnen- door gereden, maar het schoot maar niet op. Een aansluiting op een snelweg konden we niet vinden en we zijn vrolijk doorgere- den tot de plaats Auxerre, zo’n 500 kilometer noordwaarts. Ik wist dat daar een aantal deelnemers in zo’n IBIS B&B ging overnachten, maar dat wilde ik per se niet meer na mijn ervaring in Lyon, echt niet. We besloten om door te rijden. Via een prachtige binnenweg kwamen we een half uur later in een klein dorpje Saint Florentin en daar bleek een Logis de France te zijn. De naam van het dorpje klonk al leuk, en Logis de France hotelle- tjes zijn ook altijd superleuk, klein- schalig, authentiek en prachtig ingericht. Dit zijn echte aanraders, te herken- nen aan een geel uithangbord met een grote groene L erop. Oh wat hadden we een leuke plek gevon- den…. en wat werden we leuk ontvangen. Eten konden we in de plaatselijke pizzeria, de enige eetgelegenheid in het verlaten dorp. Naast ons zat een Duits echtpaar, waarmee we in een geanimeerd gesprek raak- ten. Opeens komt er een vrouw binnen- lopen, die recht op ons af kwam en tegen ons begon “Jullie zijn Neder- landers, hè? Ik ken jullie”. Huh??

15

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

Wij vroegen waarvan ze ons dan kende, maar ze bedoelde dat ze mij als beste kende. Ze stond daar ergens met een camper en was ook op vakantie. Ze kwam uit Eysden en had ook in Groningen gewoond…. Wij kenden de betref- fende dame helemaal niet. En opeens was ze weer weg, ons totaal verbouwereerd achterla- tend. Zijn we nu echt BN’ers aan het worden?? Ik heb echter nog nooit in de Story of Privé gestaan. Wellicht hebben we dubbelgan- gers. Op de laatste dag naar huis advi- seerde de mevrouw van ons leuke hotel hoe we het beste konden rijden, hartstikke aardig. Wederom weer een prachtige route en we wilden de drukke stad Reims ontwij- ken. We zochten een klein plaatsje op, wat meer oostwaarts, toetsten het in de Garmin en vrolijk gingen we verder. Totdat we na plm. 80 km gingen tanken, de kaart er even bij pakten om de volgende bestem- ming in te toetsen waarbij de Garmin een afstand aangaf van 190 kilometer in plaats van 20 kilo- meter. Nog een keer geprobeerd en een andere plaats ingegeven en toen toch maar eens geïnformeerd bij de benzinepomp. Bleek dat er twee plaatsen zijn met dezelfde naam en in plaats van dat we (dachten) al 80 kilometer noord- oostwaarts hadden gereden,

waren we 80 km zuid-westwaarts gereden. Oh nee hè, @#$%^&@#. Dit betekende dat we dus 160 kilometer terug moesten…. Hoe dom, hoe erg, wat een deceptie. Gelukkig was het mooi weer. Maar we hadden er nu zo de balen van dat we besloten om zo snel mogelijk de snelweg op te zoeken en rechtstreeks naar huis te rijden. De snelweg was uitgestorven, er waren geen auto’s te bekennen, dus we schoten lekker op. Bij Luxemburg hebben we even over- legd om maar door te rijden naar Rhenen. Daar arriveerden wij ’s avonds om half tien en hadden er toen ruim 900! kilometer op zitten. Resumé We hebben weer een onvergete- lijke reis gehad, van alles meege- maakt, genoten van de gezelligheid met de groep, van de mooie routes en gelukkig weer zonder brokken thuisgekomen. Zo’n 3800 km. gereden en mooi weer. We zijn weer een herinnering rijker. Een ieder die bemoeienis heeft gehad met het organiseren van deze reis wordt bedankt!!! Een paar dagen nadat we thuis waren, lag er een heus Frans kadootje op de mat; een bekeu- ring van maar liefst 90 euro, omdat we bij Dijon 4 km. te hard hadden gereden. Jammer. �

16

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

17

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

HEMELVAARTTOER Donderdag 30 mei t/m zondag 2 juni 2019

Omdat beelden meer zeggen dan woorden ….

18

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

19

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

VAN B ……… NAAR A …...… MET DE 48e HOLLANDTOER

Zondag 26 mei 2019

Tekst/Foto’s: Adrie van Weeghel Waar Nederland toch groot in kan zijn, hè? Winnen we na 44 jaar het Eurosongfestival, is er bij het voetbal ook e.e.a. te vieren (geen idee wat, want ik volg het niet zo) en zijn we blij dat op Zandvoort in de toekomst F1 zal worden gereden, hebben we bij de Panclub de “HOLLANDTOER” .

E en bijzonder fenomeen, de Hollandtoer, want waar de vorige rit eindigde, daar begint de eerstvolgende. Omdat we de vorige Hollandtoer niet meegereden hadden, had ik werkelijk geen idee waar we zouden gaan starten. Dit bleek Beesel te zijn. Sorry, ik had er echt nog nooit van gehoord. Maar laat ik beginnen hoe het de avond ervoor ging: 1x per jaar heb ik met een van mijn vriendinnen een meidenavond en hadden we vorig jaar september al kaartjes gekocht voor Mrs. Einstein Wanted: Country voor Dummies! Waar we 2 van die dames als the- atergroep vaker hadden zien optreden als Vuile Huichelaar hadden ze nu een eenmalige tour

met hun “zusjes” van de groep Mrs. Einstein. En wie het Songfestival kijkt weet, dat die groep namens Nederland in 1997 optrad met het liedje Niemand heeft nog tijd. Liep helaas niet zo goed af als met Duncan: ze werden gedeelde 22 e van de 23. Maar goed deze avond kregen we naast geweldig mooie Ameri- kaanse liedjes, verhalen en anek- dotes, dit lied ook nog te horen. Na de zit bij het kampvuur vertrok ik, enigszins schor, toch later dan de bedoeling was naar huis en waren het maar een paar uurtjes slaap, voordat de wekker om 06.00 uur ging. Gauw douchen en de hond uitlaten, ontbijtje en daarna in motorpak gehezen.

Gelukkig was het droog met al wat warmere temperaturen. Om kwart over zeven reden we de straat uit. Onderweg sprongen hazen tussen de akkers, trokken reigers over en zagen we ezels in een weiland staan. De ruim 200 kilometer naar Beesel reden we in 2½ uur en net voordat we er aan- kwamen moesten we het pontje nemen. Het verzamelpunt bleek een gezellige herberg in het centrum te zijn. Wim en Ben zaten namens de Toer- commissie al klaar omde inschrijvin- gen in ontvangst te nemen. Er was al een gezellige bedrijvigheid op het terras en onze koffie namen we blij in ontvangst, want na zo’n lange rit konden we wel wat spraakwater gebruiken.

20

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

Panpost nr. 2 was afgelopen week op de deurmat gevallen en daar kreeg ik links en rechts leuke reac- ties op over ingezonden stukken. Natuurlijk is het blad voor en door iedereen en ga ik er vanuit dat iedereen die zin, tijd en gelegen- heid heeft om te schrijven, zijn stukjes aanbiedt aan de redactie van de Panpost. De helmen werden gepakt, de motorjassen aan gedaan en de navigatiesystemen ingesteld. En voordat we het wisten reden we Beesel uit richting het 1 e pontje om aan te komen in Baarlo. Onderweg zagen we diverse aspergevelden en ook de fabriek van de gele rakkers van Hertog Jan. Toverland heb ik helaas niet voorbij zien komen. Had graag eens gezien hoe hoog die acht- baan nu eigenlijk was. Al slingerend kwamen we terecht in Kevelaer, waar we onze lunch wilden gebruiken. De motoren werden naast de Basiliek gezet en we gingen op zoek naar een gele-

genheid waar we buiten konden eten. We vonden in een soort door- gang naar een tuin een aantal gezellige tafeltjes en uitnodigende menukaarten met een menu voor een schappelijke prijs. Deze werd door aantal Panners genomen en anderen kozen voor o.a. de tosti’s. Natuurlijk moesten we even het plein over richting de kaarsjes. Met volle buiken reden we het plein af, terwijl de klokken aan het luiden waren. Nog ruim 100 km te gaan en we merkten dat de wind aan het toe- nemen was. Gelukkig scheen de zon nog. Diverse malen zagen we de borden voor Spargels en Erd- beeren staan en voordat we het wisten passeerden we Kleve en niet snel daarna zagen we het landgrensbord van Nederland. Onderweg bleek een weg afgeslo- ten te zijn voor een fietswedstrijd en bij Nijmegen kwamen we bij de Waalbrug i.v.m. wegwerkzaamhe- den in langzaam rijdend verkeer terecht.

Reden om in Lent een koude witte lekkernij te halen bij een snackbar. Daar zwaaiden we af richting huis. Opnieuw de Waalbrug over en naar Appeltern rijden en vervol- gens weer terug rijden terwijl het al zo laat was, trok ons niet. We besloten afscheid te nemen en de laatste 1½ uur naar huis te rijden. Met een stevige zij- en tegenwind was dit nog best even heftig. Uiteindelijk kwamen we net na half zeven thuis aan. Bijna 12 uur op pad geweest en ruim 560 km gere- den. Toch een aardige score, zeker als je bedenkt dat ik het 5 jaar geleden nog geen 4 uur volhield! De naam Hollandtoer deed de naam zeker eer aan: we zijn immers in Limburg, Brabant en Gelderland geweest! Henk bedankt voor het laten zien van dit veelzijdige stukje Nederland!

Met vriendelijke Pangroet, Adrie van Weeghel �

21

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

REGIORIT NOORD-WEST Zondag 30 juni 2019

Tekst: André Betist

Foto’s: Adrie van Weeghel

Wel bliksems, daar is de NoordWest toertocht, zowaar, door een fijne trilling in de horizontale getijenstroom, uit de golven van het Markermeer gebroken en vanuit het niets gedigitaliseerd. Dat moet van betekenis zijn…

(een impressie)

Voor vertrek werd de groep door hemnog fijntjes bij elkaar geroepen “ mensen effe luuiisteeruun!! ” om nog even de puntjes op de spreekwoordelijke “i” te zetten. Daarna mochten wij van Hans “ OP -stappuuuh” . Nadat we het Eetcafé "De Remise" achter ons hadden gelaten, kwamen we al snel de eerste tekenen van een typisch Noord- Hollands polderlandschap tegen. Een eindeloze sliert van boerde- rijen en huizen die door bomen aaneen werden geregen. In het begin wellicht een nog wat aarze- lend polderlandschap, maar al snel volgde het ene vergezicht na het andere. Sommige zo weids dat het wel een panoramakiekje leek, waarin je in één blik 3 verder gelegen dorpjes ontwaarde, incluis kerktorens. Daar kan geen foto tegenop! Dat alles aanschouwend, sturend op onze pannetjes, gaf een (h)eerlijk gevoel van vrijheid. En zeker in combinatie met een fraaie 23 graden Celsius. De molens groetend, passeerden wij de Zaanse Schans aan onze linkerkant. Doorkruisen nog enkele

fraaie dorpjes. In één van die dorpjes (juist, geen idee welke) staat op een gevel: “ VOLKSBIERBANK; 5 cent per glas ” . Onbegrijpelijk dat wij hier gewoon voorbij reden. Persoonlijk vind ik dat Hans ( u weet wel, onze voor- ganger) soms een iets te strak regime voert. Ik persoonlijk heb ook moeite met alcohol in het verkeer, maar 5 cent per glas! Kom op zeg! Dat een gezelschap van acht motoren extra aandacht behoeft is duidelijk. Dat wordt in onze groep goed geregeld. Wij hebben stan- daard een voorganger, maar ook een -tja, hoe zeg je dat- achter- ganger (Martin). Daarnaast hebben wij, informeel, een adviseur (Nico) voor als de voorganger het even niet weet. Deze drie panners noem ik voor het gemak de ‘Rout ‘O Fielen’. En nee, dat is geen scheldwoord. Diep respect gaat uit naar deze kanjers die naar hartenlust (soms verkeerde) weggetjes inslaan (voorganger en adviseur) of verlo- ren schaapjes weer terug naar de kudde brengen (de achtervan- ger). Ik wilde het even kwijt. Met deze bypass ben ik nu even de route van mijn verslag kwijt geraakt. Waar zitten we?

De Panclubvlag staat ons bij aan- komst in Krommenie al toe te wap- peren. Na een pauze in het schema van de dagtrips was het goed om een ieder weer te zien. Onze dag-toergroep was deze keer bijna compleet. Bijna ja. Helaas moesten wij constateren dat Arianne, ondanks een op whatsapp vastgelegde belofte, niet met Richard meegekomen was! Helaas Arianne, zonder jou is het net even anders. Ik mag en kan hier overigens niet onvermeld laten, dat dit het eerste voorbeeld van nepnieuws binnen onze club is! Arianne heeft hiermee een donker stukje clubgeschiede- nis geschreven… Wij hadden echter een goede vervanger: Michel, een kersvers Panlid, die vandaag zijn eerste dagtrip reed. Omdat ook Mandy vandaag met haar eigen motor was, gingen wij vandaag met 8 (!) motoren van start. Dit alles natuurlijk weer onder de bezielende leiding van onze voor- ganger (niet in Kerkse zin) Hans Burggraaff.

22