PanPost nummer 4 november 2018

Club Pan-European Nederland | nummer 4 | december 2018

kerken, tot een brug met een bel, tot een oude zondagsschool. Mooi dat dit allemaal bewaard is geble- ven en goed wordt onderhouden om het verhaal door te geven aan de volgende generatie! We komen langs het dorpje Papekop. En zal daar iets bijzon- ders over te vertellen zijn: De plaats Papekop is ontstaan uit een zogenaamde cope uit de 12e eeuw. De achterkade (de weste- lijke grens) van deze cope is de Papekopperkade. De eerste bewo- ners vestigden zich er in de 13e eeuw. De naam Papekop is een samenvoegsel van 'papen' en 'cope', waarbij 'papen' verwijst naar de eigenaars van de cope: het kerkelijk gezag. Paap is een spotnaam voor Katholieken. Van oorsprong bestond het grond- gebied van Papekop grotendeels uit moeras, in eigendom van de bisschop van Utrecht. Deze gaf stukken grond uit om te ontginnen: de zogenaamde cope-ontginning. Voor het gebied van 'Pape-cope' bepaalde hij dat de opbrengst van deze ontginning gebruikt werd om te voorzien in het levensonderhoud van de pastoor, de paap, van Waarder. De voormalige ambachtsheerlijk- heid, later de gemeente, Papekop

lag in het uiterste westen van de provincie Utrecht. Ze bestond uit de buurten Papekop en het ten oosten ervan gelegen Diemer- broek. De heerlijkheid is tot 1801 in het bezit van de familie Van Vloos- wijck geweest en nog daarvoor van de familie De Mérode. Per 1 januari 1812 werd Papekop bij de gemeenteWaarder gevoegd, om daar per 1 januari 1818 weer van afgesplitst te worden. Op 1 januari 1821 gingde gemeente van de provinci e Utrecht naar de provincie Zuid-Holland. Degemeente Papekop werd op 1 februari 1964 opgeheven en bij de Zuid-Holland- segemeenteDriebruggen gevoegd. Bij een gemeentelijke herindeling in 1989 werd Papekop bij de gemeente Oudewater gevoegd, waardoor de plaats nu weer deel uitmaakt van de provincie Utrecht. Ik was verrast dat er zoveel te melden valt over zo’n klein ogend dorpje. Enfin, laten we niet verzan- den in allerlei historie en gewoon verder kijken. Voordat we Loenen a/d Vecht binnenrijden hangt er bij een boer- derij een gezellige vlaggenlijn met rompertjes met de naam André te wapperen. Toch wel grappig als je een “grote” André in je groepje

hebt rijden en er zo’n klein wereld- wondertje net geboren is. We waren al een tijdje op zoek naar zo’n koude witte rakker en hèhè… we hebben er een gevon- den, nl. bij Hans & Frietje in Ouder- kerk a/d Amstel. Mmm, lekker even genieten in het zonnetje. Ondertus- sen passeert ons een aantal club- leden die hun weg vervolgen. Nadat de ijshoorntjes ook de weg van het ijs hebben gevolgd, stappen we op onze motor voor de laatste 5 kilometer. Bij Pannekoekenrestaurant Noord- Brabant in Vreeland zien we al een aantal Pans staan. Daar nog een drankje genomen, gedag gezegd en na nog ca. 45 minuten rijden zijn we weer thuis. Thuis aangekomen komt de pan- nenkoekenlucht ons al tegemoet: onze jongste zoon verrast ons met zelfgebakken pannenkoeken! Dat is nog eens leuk thuiskomen: een leuke dag gehad en dan is er al voor je “gekookt”. Gauw de motorpakkenuit enaanvallenmaar! Wij hebben genoten van deze mooie rit die ons al slingerend door eenprachtigstukNederland liet rijden.

Bedankt Marco! ■

9