PanPost nummer 4 oktober 2017

Club Pan-European Nederland | nummer 4 | december 2017

Maandag 12 juni Opnieuw een zonnige dag een mooie dag voor de Alpe d'Huez rit! Vandaag reed ik met Jack, Martin en Jan. We gingen op pad bij 24 graden, het was dus al warmpjes bij de start! Net op weg in de kloof had onze voorrijder al zijn eerste leermoment van de dag: een te hoge vrachtwagen moest door het lage rotsplafond in de bocht uitwijken naar de ander weghelft, waar net onze voorrijder (ik zal zijn naam niet noemen, maar hij is vernoemd naar een bekende motorrijder uit de racerij; men zette soms jumping voor zijn naam, omdat hij nog wel eens van zijn motor af viel en er is een bocht naar hem vernoemd op het TT-circuit in Assen) reed, maar die gelukkig volgens de regels in een blinde bocht naar links helemaal rechts reed. Het scheelde maar een haartje, maar het is goed afgelopen. Daarna via snelle doorgaande wegen naar de Alpe d'Huez. We gingen naar boven via 21 genummerde hairpins. Het was wel oppassen geblazen, de scheuren in het wegdek waren met teer opgevuld en met deze temperaturen konden die behoorlijk glad zijn! “Bocht 7” wordt de Nederlandse bocht genoemd en daar werd even gepauzeerd. Heel toevallig werd daar een aflevering van “Andere tijden” opgenomen met Hennie Kuiper, die we ook nog gesproken hebben. Hij is heel gewoon gebleven, Frans Voermans heeft hem op de foto gezet.

De groepen worden gevormd en we gaan op pad. Wederom een mooie rit over, langs en tussen zeer steile bergen met als hoogtepunt de ca. 1490 m hoge Grande Colombier met een fantastisch uitzicht op het Mont Blanc massief en de rivier en het stuwmeer in het dal! In de dalen liep de tempera- tuur in de loop van de middag op tot 33 graden! Om bij het hotel te komen moesten we door een smalle en donkere 500 m lange tunnel, waar de temperatuur zakte naar de 19 graden, wat wel even lekker was. Het was weer een schitterende rit! Gelukkig heeft het hotel een bui- tenzwembad, waar je een heerlijk verkoelende duik in kon nemen. Om 19.30 uur werd er buiten op het terras weer een heerlijk drie- gangenmenu geserveerd en kon er nog gezellig nageborreld worden. Het hotel heeft 30 kamers, waarvan 20 voor gasten, en ligt op ca. 800 m hoogte. In de andere kamers slaapt het personeel, dat soms van verre moet komen. Er komen veel motorrijders, er is een garage en gereedschap, het is echt een motorvriendelijk hotel! De eigenaar François rijdt ook motor. Het personeel is erg vrien- delijk en de kamers prima. Ik zat in het bijgebouw en had een bed van 2,00 m lang met een prima matras en sanitair. De bedden in het hoofdgebouw zijn 1,90 m lang. Op hun website staan heel veel routes die in de omgeving te rijden zijn. Ook ligt het heel centraal, je kunt er alle kanten op!

Daarna op de top geluncht. Het viel wel op dat er maar een horecagelegenheid open was. Daarna via de andere kant van de berg weer naar beneden. Wat was dat een mooi ruig gebied zeg! Toen nog een colletje genomen van een lage categorie en weer terug naar het hotel gegaan. Vandaag in een dal de 34 graden aangetikt, niet echt koud dus! Door het heerlijke weer werd op het terras een culinair driegangen- menu geconsumeerd, de route voor de volgende dag uitgezocht en nageborreld. Kortom, wederom een geslaagde dag! Dinsdag 13 juni Het wordt eentonig, maar alweer een mooie, zonnige dag, alleen in de loop van de middag wat sluierbewolking. Nu startte ik met Jack, Martin en Jan bij 19 graden voor een rit van 259 km door de Drôme en de Ardèche . Het eerste stuk door de Drôme (en ook op de terugweg) werd gekenmerkt door veel landbouwgebieden met heel veel walnootboomgaarden, heel apart ! Let er maar eens op in de winkel, walnootolie komt heel vaak uit Frankrijk! Daarna in de Ardèche een heel mooi stuk gereden met mooi asfalt en heel veel lange bochten. De temperatuur was weer opge- lopen naar 34 graden, later op de Route National zelfs naar een record van 35 graden!

11