PanPost nummer 4 oktober 2017

Club Pan-European Nederland | nummer 4 | december 2017

Mijn zwager rijdt op een wat oudere BMW 1200 RS en die ben ik wel eens kwijt geraakt op zo’n stuk. Reden: hij reed heel langzaam en was bang dat zijn zijkoffers op zo’n stuk weg er af zouden vallen/er af zouden breken! Mogelijk dat bij de BMW 1200 RT waar ik op reed, de kofferhouders een stuk verbeterd zijn, want de koffers hingen na dit stuk weg er nog gewoon aan. Heeft een Pan natuurlijk helemaal geen last van! Wij reden vandaag echt langs de grens van het oude Oost-Duitsland . We kwamen daar langs een Grenz Imbiss waar we “hoognodig” onze blaas even moesten legen. De eigenaresse was er als de kippen bij om de € 0,50 p.p. te innen ! Binnen veel foto’s van “het moment” op9november 1989 toendemuur viel .

want op de laatste dag, terug naar huis, haddenwij nogeen550 km te gaan. Dag 5 Tegen 08.30 uur vertrokken, want we hadden een lange dag voor deboeg. Het eerstedeel was 284 km lang. Lekker door kunnen rijden met halverwege een koffiestop, zodat we tegen 13.30 uur bij het einde van dit deel aankwamen. Prachtig uitzicht over “das Meer”, op het terras en in het zonnetje. Op zondag is het daar kennelijk een gewilde bestemming voor veel motorrijders, zodat ze daar zelfs parkeergeld voor motoren vragen. Maar Wim had natuurlijk de buurt daar goed verkend en even verder konden wij, zoals goede Nederlanders betaamt, lekker gratis parkeren bij restaurant See- garten in Sundern. De kok van het betreffende restau- rant leek echter niet gewend aan zo’n toeloop, want hij had nogal wat tijd nodig om onze bestellin- gen te verwerken. Omdat we nog wat autobahn kilometers onder de wielen door moesten laten gaan, toch maar even geïnformeerd of het nog lang duurde. Dat hielp en even later konden we toch onze soep verorberen. Niet lang daarna van iedereen afscheid genomen endeGPS ingesteldoponshuisadres . Na wat parkeerplaatsstops om de benen te strekken, waren we om 18.30 uur thuis en werden papa en opa verwelkomd door dochter/ kleindochter, de mama van onze kleindochter en oma Lenneke, die allemaal heel blij waren om ons weer heelhuids terug te zien. De volgende dag de huurmotoren toch maar even met de hoge drukspuit schoon gespoten, want die zagen er toch wel behoorlijk smerig uit ten gevolge van het stukje bospad, dat we eerder in de

week waren tegen gekomen, net na de enige regenbui de we tijdens de hele Strekentoer gehad hebben. Zal Wim aardig wat kaars- jes gekost hebben om dit te bewerkstelligen…… Wim en Joke, bedankt weer voor de fantastische organisatie. Onze complimenten! Ja, en nu met een beetje pijn in mijn hart, dit was dan de laatste rit als lid van club Pan-European Nederland. Een mooie club mensen met wie wij veel plezier gehad hebben tijdens diverse ritten in Nederland, maar zeker ook in het buitenland. Onze BMW’s hebben het goed gedaan tussen al die mooie Honda Pan Europeans en Bram en ik hebben erg genoten tijdens deze Strekentoer 2017. Lenneke en ik wensen jullie alle- maal het beste, veel gezondheid en hou deze fantastische motor overeind !

Groeten en wie weet, tot ziens. Jos en Lenneke Seijsener n

Maar lekker door kunnen rijden en we keken alweer uit naar de laatste 5 km. richting het hotel in Hahnenklee. Prachtige weg, mooi asfalt, goed lopende bochten. Dus jullie raden het al: het gas ging er nog even op! Uitbollenendemotoren weer indegaragegeparkeerd . Even later lagen we weer in het zwembad. Heerlijk om de stijve spieren aan het werk te zetten. Wat baantjes getrokken en daarna heerlijk in het zonnetje op een terras een biertje gedronken. Tegen 18.00 uur weer richting ons hotel, want er moest nog een groepsfoto gemaakt worden. Daarna aan tafel voor het diner. Nog een biertje en dan het bed in,

33