PanPost nummer 1 maart 2018

Club Pan-European Nederland | nummer 1 | maart 2018

room ben uitgereden is de motor nooit meer bij een dealer of motor- werkplaats binnen geweest.” SCHOKBREKER Met een jaargemiddelde van bijna 20.000 km zit Wim Jacobs ver boven het gemiddelde van de doorsnee motorrijder. Wim: “Van alle kilome- ters die ik met deze motor heb gereden betreft dat toch wel twee- derde reiskilometers. De andere eenderde valt onder woon- werk- verkeer en kortere weekendtrips. Bij de reiskilometers heb ik altijd mijn vriendin (met kaart in de hand is zij mijn TomTom) achterop plus nog eens een dertig kilo bagage. Zo hebben we samen tot drie keer toe Turkije en Griekenland doorkruist. En ook Marokko, tot aan Mauritanië toe, gleed onder de wielen door. Dat ging prima met de Pan, de meeste doorgaande wegen in Marokko zijn beter dan die in België. Bij de eerste reis naar Turkije reed ik door een greppel waarbij de vering doorsloeg. Ik had direct het gevoel dat het niet goed was. En dat bleek ook zo, de schokdemper was lek geslagen. Wat te doen met nog 5000 km voor de boeg alvorens ik weer thuis zou zijn? Gelukkig heb ik in België iemand achter de hand die me in zo’n soort situaties van advies kan dienen. Omdat repare- ren ter plekke niet mogelijk was, maar ik wel verder kon rijden, raadde hij me aan dat maar te doen. De schokbreker was welis- waar niet meer een echte demper, maar omdat ik toch niet iemand ben van de hoge snelheid zou het wel goed komen. En dat kwam het ook. We zijn probleenloos thuis gekomen en daar is onder garantie de kapotte schokbreker vervangen. Een jaar later heb ik de originele veer vervangen door een zwaarder exemplaar van Hyperpro. Nadien hebben er zich tijdens de andere

reizen, soms met langere stukken onverhard, geen problemen meer voorgedaan met de vering.” ONDERHOUD “Ik doe alles zelf aan de motor en ik wil het liefst helemaal niks uit handen geven als het om mijn motor en techniek gaat”, aldus Wim die van huis uit geen motor- monteur is, maar wel over tech- nisch inzicht beschikt en leergierig is. “Wat je niet weet kun je opzoe- ken”. Alvorens ik bij de Pan bepaalde onderhoudshandelingen ga doen, bereid ik me goed voor via het werkplaatshandboek. Ik wil halver- wege een onderhoudsbeurt of reparatie niet voor onverwachte problemen komen te staan. Dat ik zelf het onderhoud doe wil niet zeggen dat ik er op wil bezuinigen. Om de 10.000 km worden olie en filters vervangen. De kleppen con- troleer ik om de 24.000 km. Stellen was tot nu toe nog niet aan de orde. Het eerste probleempje deed zich voor bij 48.000 km, dat was denk ik net buiten de garantie. Een stekker van de koplamp was door- gebrand. Ik heb niet kunnen ach- terhalen waardoor dat kwam. Wel een nieuwe geplaatst en nooit meer problemen gehad. Waar- schijnlijk toch gewoon een slecht contact waardoor extra wrijving met als gevolg warmte is ontstaan. De stekker los maken, die zat op een heel lastige plaats, was nog het grootste karwei. Met een verbruik van 1:16 bij korte afstanden en 1:18 bij lange afstan- den is Wim tevreden. Olie verbrui- ken doet de Pan niet meetbaar en met een setje Bridgestone banden doet Wim gemakkelijk 20.000 km. Wim: “Ik ben niet iemand van de hoge snelheid. Ik zou dan ook niet weten hoe hard de Pan loopt. Geen interesse. De hoogste snel- heid die ik ooit heb gereden met deze motor was 170 km/u. Heel

even op de Duitse autobaan. Ik stel andere eisen aan een motor dan snelheid. Betrouwbaarheid, duur- zaamheid, comfort en niet al te ingewikkelde techniek. Dat is wat bij mij telt. Met zijn ‘slechts’ 126 pk valt de Pan in België nog net in een wat gunstiger belastingtarief. Dat telt ook mee. Toen ik de motor kocht was er een ding wat ik spuuglelijk vond en dat was de ‘inkijk’ ter hoogte van de schokbreker en de accu. Ik begreep werkelijk niet hoe Honda dat zo had kunnen maken. Ik heb zelf een gaasje gemaakt en in dezelfde kleur gespoten als het frame. De accu heb ik ietsje naar binnen kunnen drukken en via een gat in het gaas kan ik de instelknop van de achterschokbreker nog bedienen. Bij latere ST1300 model- len heeft Honda deze opening wel netjes afgedicht. Tijdens een bandenwissel werd Wim Jacobs er op geattendeerd dat er een achterwiellager stuk was. Wim: “Het betrof een van de drie achter- wiellagers. Ik had er niks van gemerkt, er zat ook geen speling op het achterwiel maar bij rond- draaien, toen het wiel in het balan- ceerapparaat hing, kon je het heel goed horen. Ik heb daarna ook maar meteen de voorwiellagers preventief vervangen. Zo doe ik wel meer zaken preventief. Om de drie jaar vervang ik de olie in de voor- vork en dan vervang ik ook de voorvorkkeerringen. De kans dat ze lek gaan op een verre reis lijkt me dan een stuk kleiner. Bij 202.000 km heb ik de waterpomp gereviseerd. Er was een kleine lekkage opgetreden waarna ik alles wat ik kon vervangen in de pomp ook heb vervangen. Behalve de vin, die was nog prima.” KLEINIGHEIDJES Tijdens een reis door Marokko zorgde een schakelaartje in het

25