Verwacht_Resultaat_Opdracht_De_Hulppost

interview

ArjanHehenkamp

8

9

Directeur ArjanHehenkamp:

‘Wij zijneen idealistische realist’

‘We

zullen meer dan vroeger duidelijk moeten makenwie we zijn’

©KateHolt

Artsen zonder Grenzen is niet alleen bezigmet de noodsituaties van dit moment. Om voorbereid te kun- nen zijn op de toekomst, kijken we ook naar wat in de komende jaren gaat spelen. Wat zijn de belang- rijkste ontwikkelingen die we zien en hoe gaan we daar mee om? Directeur ArjanHehenkamp legt uit.

voorhungezinnen te zorgen.Depandemie vanhiv/ aids is een crisisop zich.Demedischeautoriteitenvan ontwikkelingslandenkunnen endoen steedsmeer zelf, maar indit soort catastrofale situaties blijfthulpvan buitenafnodig.’ ‘Opdiemanier kijkenwenuooknaar tuberculose.Dat is eenveel oudere ziektedanhiv/aids,maar inde laatste 15 jaar zijn ernieuweagressieve vormenontstaan.Die reagerennietmeer opdenormalemedicijnen enkan je alleenbestrijdenmet uitgebreidebehandelprogramma’s. Dit speelt vooral in landenalsOezbekistan inCentraal- Azië.Opditmoment ishet aantal patiëntenmet deze soorten tuberculosenog relatief laag.Het isdusnuhet moment om eraanbij tedragendat dit zoblijft. Inde komende jarenwillenwe inCentraal-Azië in eenaantal landen tegelijk eengroot behandelprogrammaopzetten, in samenwerkingmet deoverhedendaar.Hopelijkkun- nenwedandeopmars vandeze gevaarlijke vormenvan tuberculose tot staanbrengen.’ Kun jedannogwel voldoendemet acutenood- hulpbezig zijn? ‘Wekomenwel voornieuwedilemma’s te staan.Onder meer door deduremedicijnen zijndezeprogramma’s kostbaar enhet kostmeer tijdom ze goedop te zetten

‘Directenoodhulpbij gewapende conflicten en rampen blijft voor ons voorop staan. Acutenoodsituaties zijn niet te voorspellen enom snel tehandelen ishet onze taakvoorbereid te zijn.Het is zorgelijkom te ziendat veel anderehulporganisaties tijdens acutenoodsitua- ties steedsminder aanwezig envooralminder effectief zijn. Tegelijkertijdverwachtenwedat bijvoorbeelddoor deklimaatveranderinghet aantal natuurrampen zal toenemen.’ Welkeontwikkelingen ziet unogmeer? ‘Tot 2011werdvaakgezegddathet aantal oorlogen en burgeroorlogen steedsminder voor zoudenkomen, maar toenbrakdeArabischeLenteuitmet ondermeer de gewapende strijd inLibië en Jemen.Dat lietmaar weer eens zienhoemoeilijkdit soort trends te voorspel- len zijn endathet cruciaal isomopallerlei scenario’s voorbereid te zijn.’ ‘Tegelijkertijdgaanwe verder dandieacutenoodhulp. Door de jarenheenhebbenwe geziendat ernumeer nodig isdanbasisgezondheidszorgomonzepatiënten echtweer een toekomst te geven.Wehebben inmiddels inal onzeprojectlandenwaarhiv/aids eengrote impact heeft, succesvollebehandelingsprogramma’s.Die stel- lenmensen in staat eenactief leven te leiden enweer

zoals inAfghanistanof Irak, of datwe tegenhungeloof of cultuur zijn. Regeringen zoalsdie inSudan zienons soms als internationalewaarnemers enwillenonsdan weghoudenvanbepaalde situaties.’ Wat ishet antwoordvanArtsen zonder Grenzendaarop? ‘We zullenmeer danvroeger duidelijkmoetenmaken wiewe zijn. Alsmensenbekend zijnmetArtsen zon- derGrenzen, al voor zeonze teams zien, kunnenwe wantrouwenondervangen.Met autoriteiten enandere machthebbers zullenwe soms intensievermoetenon- derhandelenomonzepatiënten tekunnenbereiken.’ ‘Artsen zonderGrenzen is een realistische idealist.We gelovenheel sterk inonzeprincipes,maar die zijn er om het belangvanonzepatiënten tedienen.Wehebben deplicht omhet gewicht ervanaf tewegen tegenhet belangvanpatiëntendie zonder ons geen zorg zouden hebben. Juist omdatwe sterkeprincipeshebben, gaan we zorgvuldigommethet doenvan concessies enkun- nenwedie verantwoorden.Dediscussiedaarover voeren we voortdurend.’ Hoevermag eenprincipiëleorganisatiealsArt- sen zonderGrenzendaarin gaan?

enweer over tedragen.Dat betekent dat ermeernodig isdanalleendirectemedischehulp.We voerenactie en lobbyenbij de farmaceutische industrieomdeprijzen vandemedicijnennaar beneden tekrijgen. Webiedenmedischenoodhulp enkunnendusook niet ombepaalde groteremedische vraagstukkenheen. Tegelijkertijdmoetenweoppassendatweonsniet teveel ingrote, langdurigeprogramma’s vastleggen.Werken in conflictgebieden en snel reagerenop rampenblijven dehoogsteprioriteiten.Het komt er dusopaanvooraf steeds goedaf tewegenwatwewel enniet gaandoen.’ Hetwordt vaak gezegddat hetmoeilijker is gewordenvoorhulporganisatiesomhunwerk te doen. ‘Dangaathet vooral over de toegang tot demensen in crisissituaties ende veiligheidvanonze teams. Bevolkin- gen en regeringenkijkenkritischernaarhulporganisa- tiesdanvroeger.Daar ben ikoverigens voor, ikdenkdat het goed isdathulporganisaties zichmoetenverant- woordenvoorwat zedoen.Hetwordt eenprobleemals kritiekgebaseerd isopvooroordelen enomslaat invij- andigheid.Dat is in eenaantal gevallenhelaaswaarwe mee temakenhebben.Mensendenkendanbijvoorbeeld datwe samenwerkenmet eenwestersebezettingsmacht,

Vragen? Heeft ueenvraagof op- merkingover dit interview? Stuurt udaneene-mail­ bericht naar hulppost@ artsenzondergrenzen.nl

of gaat unaar onze Facebookpagina: www.facebook.com/ noodhulp